প্ৰেম হয়তো জীৱনৰ অন্যতম মহান পথ প্ৰদৰ্শক সূতা; ই এনে এটা ধাৰণা যিয়ে বহু সংখ্যক বিভিন্ন সংজ্ঞা আৰু সূক্ষ্মতাক সামৰি ল'ব পাৰে আৰু যিটো স্থান-সময়ৰ মাত্ৰাৰ বাহিৰত পৰে। ই এক সাৰ্বজনীন অনুভূতি যিটো, ইয়াৰ যিকোনো ৰূপতে, স্বতঃস্ফূৰ্তভাৱে উদ্ভৱ হয়।

সকলো মানুহকে প্ৰিয় আৰু ভালপোৱা অনুভৱ কৰিবলৈ , প্ৰশংসা আৰু স্বীকৃতি পোৱাৰ প্ৰয়োজন। আমি আমাৰ আত্মাৰ সঙ্গী বিচাৰি উলিওৱাৰ সপোন দেখিছো, আমি কামনা কৰোঁ যে আমাৰ কাষত কোনোবা এজন থাকিলেহেঁতেন যিয়ে আমাক বুজি পায় আৰু আমাৰ যত্ন লয়, আমাৰ বাকী জীৱন।

কিন্তু, যেতিয়া প্ৰেম অপ্ৰতিদান হয় তেতিয়া কি হয়? আমি যেতিয়া ভাল পাওঁ কিন্তু ভাল নাপাওঁ তেতিয়া আমি কেনে অনুভৱ কৰো? আমি অনুভৱ কৰা প্ৰেমৰ প্ৰতিদান নাই নেকি আমি কেনেকৈ জানিম আৰু ইয়াৰ বাবে আমি কি কৰিব পাৰো?

প্ৰেমত পৰা আৰু প্ৰতিদানহীন প্ৰেমত পৰা: কিয় হয়?

প্ৰেমত থকাৰ অৱস্থাটো আমাৰ বাবে যাদুকৰী যেন লাগিব পাৰে। প্ৰেমত পৰা মানুহজনে হাঁহিছে, দয়ালু, তেওঁৰ সুখ যেন অনুপ্ৰাণিত নহয়। প্ৰেমৰ অভিজ্ঞতাৰ বাবে আনজনৰ সৈতে মুখামুখি হোৱাৰ প্ৰয়োজন, সেই ব্যক্তিজনৰ সৈতে যিয়ে আমাক "মন হেৰুৱাই পেলাব" বা যিয়ে "আমাৰ হৃদয় চুৰি কৰি" আমাক আক্ষৰিক অৰ্থত প্ৰেমত "ক্লান্ত" কৰি তুলিব।

আমাৰ ভিতৰত সকলো সলনি হৈ যায়। মগজুৱে এটা ৰাসায়নিক ধুমুহা মুকলি কৰে যিয়ে অক্সিট’চিন, ড’পামিন আৰু এড্ৰিনেলিন মুক্ত কৰে, যাৰ ফলত আনন্দ আৰু আনন্দৰ অৱস্থাৰ সৃষ্টি হয় যিয়ে আমাক অনুভৱ কৰায় যে “ পখিলাৰ...আচৰণগত আৰু কৌশলগত চিন্তা আৰু আৱেগৰ সম্পৰ্কীয় কৌশলৰ শিক্ষণ বৃদ্ধি কৰে, সম্পদৰ সংখ্যা বৃদ্ধিৰ লগতে নতুন, অধিক কাৰ্য্যক্ষম আচৰণৰ আৱিষ্কাৰৰ অনুকূল।

আৰু নহয় , মানসিক চিকিৎসাই আমাৰ প্ৰেমৰ বস্তু হোৱা সেই ব্যক্তিজনক যাদুকৰীভাৱে আমাৰ প্ৰেমত পেলাব নোৱাৰে। এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা হ’ল স্পষ্টকৈ কোৱা যে আমি প্ৰথমে প্ৰেমত পৰিবলগীয়া ব্যক্তিজন হ’ল আমি নিজেই।

যদি আমি নিজকে ভালপোৱাৰ সিদ্ধান্ত লওঁ, আমাৰ প্ৰয়োজন আৰু ইচ্ছাৰ বাবে যথেষ্ট ঠাই এৰি দিওঁ, যদিহে আমি শুনিবলৈ আৰু নিজকে আকৌ ভাল পোৱাৰ সিদ্ধান্ত লওঁ, তেতিয়াহে এটা অপ্ৰতিদান প্ৰেমক পাৰস্পৰিক প্ৰেমলৈ ৰূপান্তৰিত হ’ব পাৰে। আৰু তাৰ পিছত, আপোনাৰ জীৱনৰ আটাইতকৈ ধুনীয়া আৰু ৰোমাঞ্চকৰ প্ৰেম কাহিনীৰ আৰম্ভণি যিটো হ’ব তাৰ বাবে ঠাই ৰাখক।

আৱেগৰ ঘূৰ্ণীবতাহে আমাক বানপানীত বুৰাই পেলায়, খাদ্য যোগান ধৰে, আনকি আমাৰ ভোকৰ পৰাও বঞ্চিত কৰে, ইমানেই যে তেওঁলোকে কোৱাৰ দৰে “প্ৰেমৰ ওপৰত জীয়াই থাকিব” পাৰো। কিন্তু, এই সকলোবোৰ অনুভূতি আৰু আৱেগ যেতিয়া আনজনৰ মাজতো নাথাকে তেতিয়া কি হয়? নিমিষতে প্ৰেমে নিজৰ “ডাৰ্ক চাইড” উন্মোচন কৰে যিটো মৰ্টিফিকেশন আৰু হতাশাৰ কাৰণ হৈ পৰিব পাৰে।

যেতিয়া প্ৰেমৰ প্ৰতিদান নহয়, বা যেতিয়া আপুনি ভূতৰ দৰে হৈ পৰে - শেষত সেয়াই হয় তদুপৰি, সেই প্ৰবল আৱেগ আৰু সেই ধপধপনি, আমাৰ আশা, সপোন, ইচ্ছা আৰু প্ৰকল্পবোৰ ক্ৰমান্বয়ে অপ্ৰাপ্য যেন লাগে যেতিয়ালৈকে সেইবোৰে "আমি প্ৰেমত পৰিছো" বুলি বিশ্বাসৰ সৈতে সংঘৰ্ষ নকৰে। ভুল ব্যক্তিৰ" আৰু আমি ইমান ইচ্ছা কৰা সেই প্ৰকল্পটো বিশ্বাস কৰিবলৈ তেওঁ ইচ্ছুক নহয়।

অপ্ৰতিদানমূলক প্ৰেমৰ বস্তু

আমি কাৰ প্ৰেমত পৰো? আমাৰ প্ৰতি আগ্ৰহ প্ৰকাশ নকৰা বন্ধুৰ পৰা, কোনো অচিনাকি ব্যক্তিৰ পৰা, কোনো অপ্ৰাপ্য বিখ্যাত ব্যক্তিৰ পৰা, সহকৰ্মীৰ পৰা বা কোনোবা এজনৰ পৰা হ’ব পাৰে যাৰ লগত আমি আগতেই প্ৰেমৰ সম্পৰ্ক গঢ়ি তুলিছো (যিজন প্ৰেম হ’ব পাৰে বছৰ বছৰ আগতেও বস্তুটো)।

অপ্ৰতিদানৰ প্ৰেমৰ মাজত বহুত মিল আছে। প্ৰায়ে, আন ব্যক্তিজনক আদৰ্শগত কৰা হয়, গুণৰ আৰোপ কৰিঅনন্য, বিশেষ, কল্পনাতীত। আপুনি এটা কাল্পনিক প্ৰেম কটায়, যিটো এটা নিৰ্দিষ্ট পৰিমাণে বাস্তৱ হ’ব পাৰে।

এটা অসুখী আৰু পৃথক প্ৰেম যিয়ে আঘাত দিয়ে (ভাবক যে আমি কেনে অনুভৱ কৰো, উদাহৰণস্বৰূপে, ভেলেণ্টাইন ডে'ৰ দৰে বিশেষ দিনত, যেতিয়া এই প্ৰেমৰ প্ৰতিদান নহয়)। যি প্ৰেমে সাহিত্যত হাজাৰ হাজাৰ ৰচনাক জীৱন দিছে কিন্তু বাস্তৱ জীৱনত প্ৰতিদিনে আৱেগিক স্তৰত অপ্ৰিয় পৰিণতি হ’ব পাৰে ।

অপ্ৰতিদানৰ দ্বাৰা ভোগা প্ৰেম

অপ্ৰত্যুত্তৰ প্ৰেমৰ বাবে বেয়া অনুভৱ কৰাটো স্বাভাৱিক: যেতিয়া আমি "প্ৰত্যাখ্যান"ৰ প্ৰেম অনুভৱ কৰো, সমানেই তীব্ৰ আৰু গভীৰ, আমি অন্যৰ পৰিত্যাগ অনুভৱ কৰো। আৰু যদিও প্ৰেমৰ অৰ্থ হৈছে এক নিৰ্দিষ্ট দুৰ্বলতা আৰু পাৰস্পৰিক নহোৱাৰ সম্ভাৱনাৰ সন্মুখীন হোৱা, আমি কেতিয়াও এনেকুৱা কিবা এটাৰ বাবে সাজু নহয়। যদি কোনো প্ৰেমৰ প্ৰতিদান দিয়া হোৱা নাই, তেন্তে আমি কেনেকৈ চিনি পাম? অনুসৰণ কৰিবলগীয়া প্ৰথম পদক্ষেপটো হ’ল নিজৰ কথা শুনা ।

মনোবিজ্ঞানত অপ্ৰতিদানৰ প্ৰেমৰ সৈতে প্ৰত্যাখ্যানৰ ধাৰণা জড়িত হৈ থাকে যাক আমি পাছলৈ ৰক্ষা কৰিব পাৰো আমি নিজকে অস্বীকাৰৰ ৰক্ষা ব্যৱস্থা ৰ জৰিয়তে যাওঁ যাৰ সহায়ত আমি এটা কল্পনাপ্ৰসূত কাহিনীও গঢ়ি তোলোঁ।

আমি ইয়াক আমাৰ ইচ্ছামতে গঢ়ি তোলোঁ, আনটোক "আমাৰ আদৰ্শ" হিচাপে প্ৰতিনিধিত্ব কৰি, নিখুঁত মিল। যেতিয়া আমি চকু মেলি লওঁআমি উপলব্ধি কৰোঁ যে সেই সকলোবোৰৰ অস্তিত্ব নাই। | আমি অসুৰক্ষিততা আৰু অযোগ্যতাৰ অনুভূতি , নিসংগতা, আমি বেয়া অনুভৱ কৰো, অনুপযুক্ত, যেন আমি কিবা এটা হেৰুৱাই পেলাইছো।

আপোনাৰ আৱেগ ভাল কৰিবলৈ এজন মনোবিজ্ঞানী বিচাৰি উলিয়াওক

মনোবিজ্ঞানত অপ্ৰতিদানমূলক প্ৰেম

যি প্ৰেম হেৰুৱাৰ অহৰহ ভয় ত ভুগিছে ​​তেওঁ নিশ্চিত যে সোনকালে বা পিছত তেওঁলোকেও কৰিব কেৱল আনজন গুচি যাব বুলিয়েই থাকিব। এই ভয়েই আতংকৰ অৱস্থাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে, পৰিৱেশৰ প্ৰতি অতি সতৰ্কতাৰ অৱস্থাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে, যাৰ ফলত তেওঁ এনে চিন ধৰা পেলাব পাৰে যে তেওঁলোকে যি কৰিব সেয়া হ’ব তেওঁক তেওঁ আটাইতকৈ বেছি ভয় কৰা বস্তুটোৰ ওচৰলৈ লৈ যোৱা, যেন ই এক আত্মপূৰ্ণ ভৱিষ্যদ্বাণী।

মনোবিজ্ঞানত " পৰত্যাগ আঁচনি "ৰ কথাও কোৱা হয়, যিটো আমাৰ নিজৰ বিষয়ে, সম্পৰ্কৰ ভিতৰত চিন্তা কৰাৰ এক ধৰণ, যিয়ে আমাক আৱেগিক অস্থিৰতাৰ অৱস্থাত জীয়াই থাকিবলৈ বাধ্য কৰে। এই অৱস্থাই আমাক এনে লোকৰ ফালে লৈ যাব পাৰে যিসকল পাছলৈ অস্থিৰ আৰু অভাৱনীয়, যেনে এনে দম্পতী যিয়ে গুৰুত্বসহকাৰে প্ৰতিশ্ৰুতি দিব নিবিচাৰে বা যিসকলৰ ইতিমধ্যে আন এটা সম্পৰ্ক আছে আৰু যিসকলে, সেয়েহে, আমাক বেছি উপলব্ধতা প্ৰদান নকৰে আৰু আমি তাৰ মাজত পৰিম প্ৰেমিকৰ ভূমিকা।

পৰিত্যক্ত হোৱাৰ এই ভয়ইয়াক প্ৰতিশ্ৰুতিক প্ৰতিৰোধমূলক প্ৰত্যাখ্যানৰ কৌশললৈও ৰূপান্তৰিত কৰিব পৰা যাব। গুৰুতৰ আৰু গভীৰ সম্পৰ্ক এৰাই চলিব পাৰি তাৰ পৰিৱৰ্তে নিৰ্ভৰশীলতা বিৰোধী আচৰণ লাভ কৰি, যাতে কোনোবাই এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ ধৰণৰ সম্পৰ্ক স্থাপন কৰাৰ আশংকা কৰিব নোৱাৰে।

অপ্ৰতিদানহীন প্ৰেমৰ পৰিণতি

যেতিয়া অপ্ৰতিদানহীন প্ৰেমৰ পৰা হোৱা হতাশা আৰু যন্ত্ৰণাই আমাক দুখ দিয়ে, তেতিয়া আমি এনে এটা “লুপ”ত প্ৰৱেশ কৰিব পাৰো য’ত আনজনৰ বিষয়ে চিন্তাটো নিৰন্তৰ হৈ পৰে আৰু শেষত বাধা হৈ পৰে , এজন অনুপ্ৰৱেশকাৰী । আমাৰ প্ৰেমৰ বস্তু সেই ব্যক্তিজনৰ সৈতে একেলগে থাকিব বিচৰা আৰু যিটো ঘটি আছে তাৰ বাবে ক্ৰোধ ৰ মাজত সঘনাই উত্থাপিত আৱেগবোৰ দোল খায়।

কেতিয়াবা, অপ্ৰতিদানমূলক প্ৰেমে প্ৰকৃত আৱেগৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। যিটোৱে আমাক অকলশৰীয়া অনুভৱ , দুখ, বিষাদ, উদাসীনতা আৰু কেতিয়াবা উদ্বেগ আৰু হতাশাৰ অৱস্থাৰ অভিজ্ঞতালৈ লৈ যায়।

যিবোৰ ক্ষেত্ৰত আমি এনে এটা সম্পৰ্কত আছো য'ত আমি অধিক লাভ কৰিব বিচাৰো, কিন্তু য'ত আন পক্ষই অস্পষ্ট, আমাক প্ৰতাৰণা কৰে আৰু আমাক দিয়ে প্ৰেমৰ টুকুৰা ( ব্ৰেডক্ৰামিং )।

এই ক্ষেত্ৰত আৱেগিক হেতালি খেলা নামেৰে জনাজাত কথাটো সম্পৰ্কত কামত আহে: ব্যক্তিজনতেওঁ সন্ধান কৰে, আমাৰ বাৰ্তাৰ উত্তৰ দিয়ে, তেওঁ আমাৰ লগত থাকে, কিন্তু তেওঁ ভৱিষ্যতৰ কোনো ধৰণৰ প্ৰকল্পক গ্ৰহণ নকৰে, সময়ৰ লগে লগে এটা বন্ধনক দীঘলীয়া কৰি দিয়ে যিটো শেষত আমি বিষাক্ত সম্পৰ্ক বুলি জনাটো হ'ব পাৰে।

এইদৰে আমি দ্বিধাবোধৰ পৰিস্থিতিত আবদ্ধ হৈ পৰিছো: এফালে আমি এই আশাক লালন-পালন কৰি যাওঁ যে আনজনে এদিন আমাক ভাল পাবলৈ আহিব আৰু আনফালে আমি সন্তুষ্ট হওঁ আমাৰ হাতত যি আছে যদিও আমি জানো যে আমি নিজৰ বাবে প্ৰকৃততে বিচৰা ধৰণৰ নহয়, আমি ইয়াক অপ্ৰত্যুত্তৰহীন প্ৰেম বুলি জানিও গ্ৰহণ কৰো 0>

কিশোৰ বয়স জীৱনচক্ৰৰ অন্যতম জটিল পৰ্যায়। ই আমাৰ অভ্যন্তৰীণ আৰু বাহ্যিক দুয়োটাকে প্ৰভাৱিত কৰা পৰিৱৰ্তনেৰে ভৰা এটা সময়।

কিশোৰ কালত আমাৰ এতিয়াও নিজৰ বিষয়ে সম্পূৰ্ণ সংজ্ঞা নাই গতিকে এটা বিচাৰ, এটা নেতিবাচক সমালোচনা বা এটা... অপৰাধে সেই মুহূৰ্তলৈকে আমি লাভ কৰা সকলোখিনি ধ্বংস কৰিব পাৰে। যিজন কিশোৰে অপ্ৰতিদানমূলক প্ৰেমৰ অভিজ্ঞতা লাভ কৰে আৰু নিম্ন আত্মসন্মান তেওঁ ভাবিবলৈ আহিব পাৰে: “মই নিজকে সলনি কৰিলে এই অপ্ৰত্যুত্তৰ প্ৰেম তেনেকুৱা হ’ব নোৱাৰে” বা “মই মোৰ হৃদয়খন মুকলি কৰি দিওঁ তুমি আৰু তুমি মোৰ বাবে ইয়াক ধ্বংস কৰা। মই যদি আৰু কেতিয়াও কাৰো আগত মুকলিকৈ নকওঁ তেন্তে তোমাৰ দোষ হ'ব।"

জুখিব নোৱাৰাৰ ভয় তাৰ পিছত তেখেতে তেখেতৰ জীৱনৰ বহু দিশত প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰিব পাৰে (যেনে তেওঁৰ শাৰীৰিক চেহেৰা, উদাহৰণস্বৰূপে, আনকি তেওঁক লাজ বা শৰীৰৰ লজ্জাজনক অনুভৱ কৰিবলৈ বাধ্য কৰাব পাৰে) আৰু অন্যান্য বিপদজনক কাৰকসমূহৰ সৈতে যোগ দি, ই হ'ব পাৰে খাদ্যৰ বিকাৰ , বিচ্ছিন্নতা, উদ্বেগ আক্ৰমণ , আত্মসন্মানৰ সমস্যা আৰু হতাশাৰ দৰে সমস্যাৰ সৃষ্টি কৰা এটা পৰিঘটনা।

অপ্ৰতিদানমূলক প্ৰেম: ইয়াক জয় কৰিবলৈ কি কৰিব লাগে

অপ্ৰতিদানহীন প্ৰেমক কেনেকৈ জয় কৰিব পাৰি সেয়া বুজাটো কঠিন কাৰণ, যেতিয়া আমি অনুভৱ আৰু আৱেগৰ ভূখণ্ডত প্ৰৱেশ কৰোঁ , বহুতে... যুক্তিবাদৰ সৈতে ইয়াৰ সম্পৰ্ক কম।

আচলতে প্ৰেম বস্তুনিষ্ঠ নহয় । যিসকলে প্ৰেম কৰে তেওঁলোকে নিজৰ অনুভৱবোৰ নাইকিয়া কৰিব নোৱাৰে, তেওঁলোকে সেইবোৰ নিৰীক্ষণ কৰিব পাৰিব আৰু ইতিবাচক দৃষ্টিকোণৰ পৰা কথাবোৰ চাবলৈ চেষ্টা কৰিব পাৰিব, কাৰণ অপ্ৰতিদান প্ৰেমো প্ৰেম, যদি আমি এই অনুভৱক কাৰোবাৰ প্ৰতি প্ৰবল আৱেগ আৰু অনুভৱ অনুভৱ কৰাৰ ক্ষমতা হিচাপে বুজি পাওঁ।

অপ্ৰতিদান নোপোৱা প্ৰেমৰ দুখ কেনেকৈ বন্ধ কৰিব পাৰি? আমি আৰম্ভ কৰিব পাৰো নিজকে অধিক গ্ৰহণ কৰি, নিজৰ প্ৰতি অধিক দয়ালু হোৱা, নিজৰ কথা শুনি। আমি কেনে আছো, কি অনুভৱ কৰিছো সেই কথা জানি, নিজৰ বাবে, আমাৰ আত্ম-যত্নৰ বাবে সময় উচৰ্গা কৰি, নিজকে অধিক মূল্য আৰু গুৰুত্ব দিবলৈ,নিজকে সংজ্ঞায়িত কৰিবলৈ।

অপ্ৰতিদানহীন প্ৰেমক বিদায় দিয়াৰ অৰ্থ হ'ল ক্ষতিৰ সন্মুখীন হ'বলগীয়া হোৱা (প্ৰেমৰ শোক) আৰু একে সময়তে নিজৰ প্ৰতি অধিক সচেতনতাৰ পুনৰ জয়ৰ সৈতে, সমালোচনাত্মকভাৱে কিমানখিনি পৰ্যবেক্ষণ কৰিবলৈ শিকা আমি আনজনক যিমান ঠাই দিছো আৰু নিজৰ পৰা কিমান কাঢ়ি লৈছো।

আৱেগিক সম্পৰ্ক ই ইয়াৰ সদস্যসকলৰ মাজত হোৱা চুক্তি, যিটো যৌন আৰু প্ৰেম , সহযোগিতা আৰু সন্মান, ইজনে সিজনক সমৰ্থন আৰু শুনা ক্ষমতা, আদি উপাদানৰে গঠিত। দুটা ভিন্ন ব্যক্তিৰ মাজত হোৱা এটা মুখামুখি।

অপ্ৰতিদানমূলক প্ৰেমক লৈ “উন্মাদ হোৱা” মানে আত্মপ্ৰেমৰ প্ৰতি দৃষ্টি হেৰুৱাই পেলোৱা, অকাৰ্যকৰী চিন্তাক ঠাই ল’বলৈ দিয়া।

অপ্ৰতিদানহীন প্ৰেমক জয় কৰাৰ অৰ্থ হ’ল সেইটো বিশ্বাস কৰা বন্ধ কৰা আমি আকৰ্ষণীয়, আকৰ্ষণীয় বা প্ৰিয় নহয়, এই কথাটোৰ ওপৰত চিন্তা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিবলৈ যে, হয়তো, যদি ই সেই ব্যক্তিজনৰ সৈতে কাম কৰা নাই, তেন্তে হেৰুৱা উপাদানটো সেই মুখামুখিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল আছিল আৰু আমি হেৰুৱাই পেলোৱা কিবা এটাৰ ওপৰত নহয়।

অপ্ৰতিদান দিয়া প্ৰেমক এৰি দিয়াটো যদিও ই এক কঠিন পৰীক্ষা হ’ব পাৰে, তথাপিও এইটো সঁচা যে ই আমাক বহুত শিকাব পাৰে: আমি কৰা সকলোবোৰ মুখামুখিয়ে অৰ্থ আহৰণ কৰে, আনকি আমাক আঘাত কৰা মুখামুখিবোৰেও, কাৰণ বিষেও আমাক আঘাত দিয়ে বৃদ্ধি পায়, আমাক নিজৰ জ্ঞান আৰু সচেতনতালৈ লৈ যায়।

মুখতাৰ ওপৰত আৰু ইয়াৰ ওপৰত জয়ী হোৱাৰ অৰ্থ হ'ল নিজকে ভাল পাবলৈ আৰম্ভ কৰা আৰু এই প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দিয়া: সেই ব্যক্তিজনক ভাল পোৱাৰ আগতে, মই নিজকে কিমান ভাল পাওঁ?

যদি এই নিৰ্দেশনাসমূহ অনুসৰণ কৰি ইয়াৰ ওপৰত চিন্তা কৰাৰ পিছতো আমি দেখিবলৈ পাওঁ যে আমাৰ অসুবিধা হৈয়েই আছে, তেন্তে আমি সদায় আমাৰ শ্ৰেষ্ঠ মিত্ৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিব পাৰো যাতে তেওঁ প্ৰয়োজনৰ সময়ত আমাক সহায় কৰিব: মানসিক সহায় .

অপ্ৰতিদানহীন প্ৰেমৰ পৰিণতি অতিক্ৰম কৰিবলৈ মই কি থেৰাপী অনুসৰণ কৰিব লাগে?

যিকোনো চিকিৎসা পদ্ধতি, যিটো আপুনি বুয়েনকোকোৰ অনলাইন মনোবিজ্ঞানী ৰ সৈতে ভিডিঅ' কলতও কৰিব পাৰে , এটা মুহূৰ্তৰ বিষ অতিক্ৰম কৰিবলৈ উপযোগী হ'ব পাৰে

আহক আমি কিছুমান মূল চিকিৎসা পদ্ধতি চমুকৈ বিশ্লেষণ কৰোঁ যিবোৰে সহায়ক হ'ব পাৰে যেতিয়া আমি অপ্ৰতিদানহীন প্ৰেমৰ বাবে অসুবিধাৰ সন্মুখীন হওঁ আৰু ইয়াৰ মূল পৰিণতি: হেৰুৱা আত্মসন্মান আৰু আৱেগিক দুখ-কষ্ট।

বিশ্লেষণাত্মক পদ্ধতিৰ দৰেই প্ৰণালীবদ্ধ পদ্ধতি েও সম্পৰ্কীয় আৰু যোগাযোগমূলক দিশ ৰ সৈতে কাম কৰিব পাৰে, যিয়ে আমাক অত্যাচাৰ কৰা কিছুমান গতিশীলতাৰ প্ৰতি অধিক সচেতন হ'বলৈ সহায় কৰে, ঘূৰি অহা অতীতৰ স্মৃতি আৰু প্ৰয়োজনীয়তাসমূহ পুনৰ জীৱিত কৰিবলৈ আৰু এইদৰে সেইবোৰক নতুন, অধিক উপযোগী অৰ্থ নিৰ্ধাৰণ কৰিবলৈ আৰু পৃথিৱীখনক বিভিন্ন চকুৰে চাবলৈ চেষ্টা কৰিবলৈ

জ্ঞানমূলক পদ্ধতি