বিষয়বস্তুৰ তালিকা
আপুনি মাক-দেউতাকৰ ঘৰৰ পৰা ওলাই যাবলৈ সাজু নেকি? আমি প্ৰায়ে শুনিবলৈ পাওঁ খালী বাহৰ চিনড্ৰম (সেই নিসংগতা আৰু দুখৰ অনুভৱ যিটো পিতৃ-মাতৃয়ে প্ৰায়ে অনুভৱ কৰে যেতিয়া সন্তানে পৰিয়ালৰ ঘৰৰ বাহিৰত নতুন জীৱন আৰম্ভ কৰিবলৈ গুচি যায়), কিন্তু সত্যটো হ’ল, বিভিন্ন কাৰণত, বহুত মানুহ আছে যি বয়সীয়াল হৈ ঘৰৰ পৰা ওলাই নাযায়।
চিনেমাখনৰ পৰিস্থিতিত উপনীত নোহোৱাকৈয়ে ব্রাইড বাই কন্ট্ৰেক্ট , য'ত পিতৃ-মাতৃয়ে ঘৰত এতিয়াও থকা এজন ত্ৰিশ বছৰীয়া ল'ৰাক স্বাধীন হ'বলৈ প্ৰেৰণা দিবলৈ এগৰাকী ছোৱালী নিয়োগ কৰিবলৈ হতাশ হৈ আছে, তেওঁ It সঁচা যে পিতৃ-মাতৃ আৰু শিশু দুয়োজনেই সহায় বিচাৰি থেৰাপীলৈ আহে যাতে সহাৱস্থানৰ এই অধ্যায়টো আঘাত নকৰাকৈ বন্ধ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিব পাৰে। এই ব্লগ এণ্ট্ৰিত আমি পিতৃ-মাতৃৰ ঘৰ এৰি যোৱাৰ ভয় আৰু দুখৰ বিষয়ে কওঁ ।
উৎপত্তিস্থলৰ পৰিয়ালৰ সৈতে থকা বন্ধন <৭><০>ঘৰ হৈছে সেই ঠাই য’ত পাৰিবাৰিক সম্পৰ্কৰ সৃষ্টি হৈছে আৰু য’ত বহুতো পৰিঘটনাৰ অভিজ্ঞতা হৈছে। পৰিয়ালৰ ঘৰখন যেন এটা মৰম আৰু সম্পৰ্কৰ পাত্ৰ যিটো মানুহে দিনক দিনে সৃষ্টি কৰি শক্তিশালী কৰি তুলিছে, য'ত "আপোনাৰ আপোনজনে" আগুৰি থকা মুহূৰ্তবোৰ ভাগ কৰি আহিছে।
প্ৰায়ে, এনেকুৱাও আছে যিয়ে... পিতৃ-মাতৃৰ ঘৰ এৰি যোৱাৰ ভয় অনুভৱ কৰে আৰু তেওঁলোকে এই ঠাইখনক এৰি যোৱাটো অসম্ভৱ কিবা এটা বুলি ভাবে। বাবে ওলাই গ’লেই যেন পৰিয়ালৰ সংঘ ভাঙিব পাৰেসেই দুৱাৰখন যিটো ভৱিষ্যতে পুনৰ পাৰ হ’ব, কিন্তু একেদৰেই নহয়, স্বতন্ত্ৰভাৱে পাৰ হ’ব। কেতিয়াবা দুয়োপক্ষকে চিহ্নিত কৰিব পৰা ভাঙন, বিষ আৰু কাজিয়াৰ সৃষ্টি নকৰাকৈ পিতৃ-মাতৃৰ ঘৰৰ পৰা ওলাই যোৱাটো সহজ নহয়।
ফটোখন কেটুট চুবিয়ান্টো (পেক্সেলছ) সংযোগ বিচ্ছিন্নতা, এটা জটিল প্ৰক্ৰিয়া
প্ৰতিটো পৰিয়াল বেলেগ বেলেগ, কিন্তু সত্যটো হ'ল বহু সময়ত মুক্তিৰ বিষয়টো বেলেগ বেলেগ চিকিৎসা কৰা হোৱা নাই, সম্ভৱতঃ কাৰণ এনেকুৱাও আছে যিয়ে ইয়াৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিব নাজানে; তাৰ পিছত পৰিয়ালৰ ঘৰৰ স্বাধীনতা বৃদ্ধি কৰা হয় আৰু তাৰ ফলত বহুতে কৈশোৰ বয়স বৃদ্ধি কৰে (যুৱ প্ৰাপ্তবয়স্কৰ কথা ক'বলৈ গ'লে)।
এটা মাইলৰ খুঁটি আছে যিয়ে এটা আগতে চিহ্নিত কৰে আৰু পিছত পিতৃ-মাতৃ-সন্তানৰ সম্পৰ্কত যেতিয়া তেওঁলোক স্বাধীন হৈছিল। পিতৃ-মাতৃৰ ঘৰ এৰি যাবলৈ ভয় অনুভৱ কৰাটো স্বাভাৱিক কাৰণ বহু সন্দেহৰ সৈতে নতুন পথত নামিবলৈ এটা মঞ্চ শেষ হ'বলৈ ধৰিছে: "মোৰ বাবে কেনেকৈ হ'ব? আৰ্থিকভাৱে মই সঁচাকৈয়ে সামৰ্থ্য আছেনে?" যদি মই উভতি যাবলগীয়া হয় তেন্তে কি হ’ব? অৰ্থনৈতিক আৰু কৰ্মৰ জটিলতা আদি এৰি দি এনেকুৱাও আছে যিয়ে পিতৃ-মাতৃৰ ঘৰ এৰি যাবলৈ ভয় কৰে কাৰণ ইয়াৰ অৰ্থ হ'ল আৰামৰ জ'ন এৰি কঠিন সিদ্ধান্ত ল'বলৈ আৰম্ভ কৰা আৰু ৰুটিন পৰিত্যাগ কৰি নতুন সৃষ্টি কৰিবলগীয়া হোৱা>
থেৰাপীয়ে আপোনাক মানসিক আৰু আৱেগিক সুস্থতাৰ পথত সহায় কৰে
প্ৰশ্নাৱলী পূৰণ কৰকআপোনাৰ পিতৃ-মাতৃৰ ঘৰৰ পৰা ওলাই যাওকভাল চৰ্ত
এই পৰ্যায় শেষ হোৱাৰ আগতে পিতৃ-মাতৃ আৰু সন্তানৰ মাজৰ সম্পৰ্ক বিশ্বাসৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি হ'লে পৃথকীকৰণ ভাল হ'ব। প্ৰক্ৰিয়াটো সুস্থভাৱে, “জীৱনৰ নিয়ম” হিচাপে জীয়াই থাকিব। এই ক্ষেত্ৰত যদি যোগাযোগ থাকে আৰু সিদ্ধান্তটো চিন্তাশীলভাৱে লোৱা হয় আৰু সংঘাতৰ পৰা নহয় (ক্ৰোধৰ জোকাৰণিত বা পাৰিবাৰিক সম্পৰ্কত টান পেলোৱা কোনো পৰিঘটনাৰ বাবে ক্ৰোধৰ আৱেগৰ পৰা) তেন্তে পৰিৱৰ্তন অধিক সহ্যযোগ্য হ’ব। ইয়াৰ উপৰিও দুয়োপক্ষই নতুন পৰিস্থিতিৰ মানসিকতা সৃষ্টি কৰিবলৈ সময় পালেহেঁতেন, আৰু হয়তো অভিভাৱকসকল আনকি নতুন ঘৰৰ সন্ধানত, সজ্জাৰ কামতো জড়িত হ’ব...
The... চিকিৎসাৰ সহায়
প্ৰায়ে, বিচ্ছিন্নতা স্বাভাৱিকতে ঘটে, অযথা অস্বস্তি বা সমস্যা নোহোৱাকৈ। যেতিয়া এইটো নহয় আৰু বিচ্ছেদটো পৰিচালনা কৰাটো বিশেষভাৱে কষ্টদায়ক আৰু জটিল হয়, তেতিয়া বহু পৰিয়ালে একেলগে নিজৰ জীৱনৰ এই পৰিৱৰ্তনৰ সন্মুখীন হ'বলৈ মনোবিজ্ঞানীৰ ওচৰলৈ যাবলৈ বাছি লয়।
প্ৰথমে পেছাদাৰী সহায়ত, আৰু তাৰ পিছত স্বতন্ত্ৰভাৱে অব্যাহত ৰাখি, ই গুৰুত্বপূৰ্ণ:
- যোগাযোগ আৰু সক্ৰিয় শুনা প্ৰতিষ্ঠা কৰা।
- নতুন কৌশল আৰু দৃষ্টিভংগী আহৰণ কৰা আৰু উৎপত্তি পৰিয়ালৰ বাহিৰত আৱেগিকভাৱে বিনিয়োগ কৰা।
- নিজকে প্ৰক্ষেপ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰা বাহিৰৰ জগতখন।
-আনৰ দৃষ্টিভংগী আৰু অভিজ্ঞতা বুজি পোৱা।
পিতৃ-মাতৃৰ ঘৰ এৰি যোৱাটো এটা প্ৰয়োজনীয় নতুন পৰ্যায়জনসাধাৰণৰ জীৱন। যদি আপুনি পদক্ষেপটোৰ সন্মুখীন হ'বলৈ পেছাদাৰী সহায়ৰ প্ৰয়োজন হয়, তেন্তে ইয়াক বিচাৰিবলৈ কুণ্ঠাবোধ নকৰিব।
