Το φροντίδα συγγενικού προσώπου μπορεί να προσφέρει μεγάλη ικανοποίηση γνωρίζοντας ότι βοηθάμε κάποιον που νοιαζόμαστε, αλλά μπορεί επίσης να είναι σωματικά και συναισθηματικά απαιτητική και να οδηγήσει σε επαγγελματική εξουθένωση, γνωστή ως σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης των φροντιστών .

Σε αυτό το άρθρο σας λέμε τι είναι το σύνδρομο του φροντιστή, διερευνώντας τις αιτίες, τα συμπτώματά του και τις στρατηγικές πρόληψης και θεραπείας.

Τι είναι το σύνδρομο του καμένου φροντιστή;

Το το σύνδρομο του φροντιστή στην ψυχολογία ορίζεται ως η άγχος και άλλα ψυχολογικά συμπτώματα βιώνουν τα μέλη της οικογένειας και οι μη επαγγελματίες φροντιστές όταν πρέπει να φροντίδα ασθενών με νοητική ή σωματική αναπηρία μακροπρόθεσμα .

Όταν η εξάντληση και η καταπόνηση της φροντίδας ενός άλλου ατόμου σε μόνιμη βάση δεν αντιμετωπίζεται, επηρεάζονται η υγεία, το ηθικό και η διάθεση. και ακόμη και σχέσεις , και μπορεί να καταλήξει να προκαλέσει αυτό που είναι γνωστό ως εξουθένωση των φροντιστών Και όταν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, τόσο ο φροντιστής όσο και ο φροντιζόμενος υποφέρουν.

Τύποι συνδρόμων φροντιστών

Το σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης των φροντιστών χαρακτηρίζεται από τρεις διαφορετικούς τύπους πίεσης, ή εξάντληση που επηρεάζουν σημαντικά την υγεία του φροντιστή: σωματική, νοητική και συναισθηματική.

Αν και είναι κοινές σε όλους όσοι μπορεί να πάσχουν από το σύνδρομο επιβάρυνσης του φροντιστή, μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς ανάλογα με τον τύπο της νόσου ή της πάθησης το άτομο που φροντίζει παρουσιάζει.

Ορισμένα παραδείγματα συνδρόμων φροντιστών ανάλογα με τη νόσο περιγράφονται παρακάτω:

• Το σύνδρομο του φροντιστή του Alzheimer: περιλαμβάνει ένα συναισθηματική υπερφόρτωση λόγω των γνωστικών, συναισθηματικών και συμπεριφορικών δυσκολιών του ασθενούς, οι οποίες μπορεί να κάνουν πολύ δύσκολη την αντιμετώπιση και τη ζωή του.
• Σύνδρομο πρωτοβάθμιου φροντιστή σε καρκινοπαθείς: χαρακτηρίζεται από υψηλό επίπεδο άγχος λόγω της αβεβαιότητα Συχνά συνοδεύεται επίσης από αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κάποιας νόσου και από τις παρενέργειες των θεραπειών. το συναίσθημα της οργής και απογοήτευση Ένιωθε ότι ήταν αδικία που ο συγγενής του έπρεπε να ζήσει αυτή την κατάσταση.
• Διανοητικά άρρωστος: ο φροντιστής μπορεί να αισθάνεται ενοχές που δεν μπόρεσα να βοηθήσω περισσότερο και που ήμουν αγανακτισμένο που πρέπει να θυσιάσουν την προσωπική τους ζωή για να φροντίζουν τους ψυχικά ασθενείς.
• Σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης των φροντιστών σε χρόνιες ασθένειες: η ανάγκη για μακροχρόνια φροντίδα δημιουργεί στρες, άγχος, απογοήτευση και χρόνια κόπωση Οι φροντιστές μπορεί να αισθάνονται παγιδευμένοι σε αρνητικές συνθήκες που φαίνεται να μην έχουν τέλος στον ορίζοντα.
• Σύνδρομο του ηλικιωμένου φροντιστή: περιλαμβάνει συναισθήματα θλίψη Η γνώση ότι η ζωή του αγαπημένου τους προσώπου πλησιάζει όλο και περισσότερο στο τέλος της.
• Ασθενείς με άνοια: περιλαμβάνει ένα μεγάλο συναισθηματικό τίμημα λόγω της προοδευτικής φύσης της νόσου και των αλλαγών στην προσωπικότητα και τη συμπεριφορά των ασθενών με άνοια.
• Το σύνδρομο του φροντιστή ατόμων με αναπηρία: μπορεί να περιλαμβάνει συναισθηματικό στρες λόγω της ανάγκης παροχής μακροχρόνιας φροντίδας, καθώς και την αντιμετώπιση των καθημερινών δυσκολιών του ασθενούς.

Οι φάσεις του συνδρόμου του φροντιστή

Το σύνδρομο αυτό δεν εμφανίζεται από τη μια μέρα στην άλλη. σταδιακή διαδικασία της οποίας τα συμπτώματα γίνονται όλο και πιο έντονα Σε περίπτωση παρουσίας ασθενούς ή ατόμου που χρήζει φροντίδας στην οικογένεια και εφόσον δεν υπάρχει εξωτερική επαγγελματική βοήθεια, ένα από τα μέλη της οικογένειας πρέπει να ανάληψη της ευθύνης της κατάστασης και ανάληψη του ρόλου του φροντιστή Σε αυτό το σημείο αρχίζουν να αναπτύσσονται οι διάφορες φάσεις του συνδρόμου του καμένου φροντιστή:

Φάση 1: ανάληψη ευθύνης

Ο φροντιστής κατανοεί τη σοβαρότητα της κατάστασης και αισθάνεται ικανός να αναλάβει το έργο της φροντίδας είναι πρόθυμος να θυσιάσει μέρος του χρόνου του για να φροντίσει τον άρρωστο και υπάρχει κίνητρο να τη βοηθήσει και να την παρηγορήσει.

Σε αυτό το πρώτο στάδιο, είναι σύνηθες να υπολογίζει κανείς στην υποστήριξη της υπόλοιπης οικογένειας, ακόμη και των φίλων, και είναι η πιο υποφερτή (Οι ανησυχίες περιορίζονται σε αυτές της εξέλιξης της ασθένειας ή της κατάστασης του ατόμου που φροντίζει και της προσπάθειας να παίξει κανείς το ρόλο του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Φάση 2: υπερφόρτωση και τα πρώτα συμπτώματα του στρες

Η δεύτερη φάση συνίσταται συνήθως στην υλοποίηση και να κατανοήσουν το μέγεθος της προσπάθειας που απαιτείται για την παροχή φροντίδας Η φροντίδα μπορεί να είναι εξαιρετικά εξαντλητική, τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά, και ο φροντιστής αρχίζει σιγά σιγά να εξαντλείται και να βιώνει την πρώιμα σωματικά και ψυχολογικά συμπτώματα Παρατηρείται επίσης μείωση του ενδιαφέροντος για κοινωνικοποίηση και έλλειψη κινήτρων για συμμετοχή σε δραστηριότητες πέραν της φροντίδας.

Φάση 3: εξουθένωση

Σε αυτό το στάδιο, τα συμπτώματα έχουν γίνει πιο έντονα και η υπερφόρτωση έχει δώσει τη θέση της σε μια εξαιρετικά εξαντλητικό συναισθηματικό και σωματικό στρες. Ο φροντιστής αρχίζει να αντιμετωπίζει διαπροσωπικές δυσκολίες με το άτομο που φροντίζει, η σχέση υποφέρει και οι ενοχές αρχίζουν να εμφανίζονται, γεγονός που επιδεινώνει περαιτέρω τη διάθεσή τους. Η φροντίδα έχει γίνει το επίκεντρο της ζωής του φροντιστή, ο οποίος παραμελεί τις δικές του ανάγκες να εκτελέσει ένα έργο από το οποίο νιώθει ότι δεν μπορεί να ξεφύγει.

Το αισθάνονται ότι δεν είναι σε θέση να επιτύχουν τα πάντα και ανησυχούν για την αποτυχία σε κάποιο σημαντικό σημείο προκαλεί στον φροντιστή απελπισία και δημιουργεί μεγάλη συναισθηματική δυσφορία και δυσφορία, καθώς και ενοχές επειδή προσπαθεί να εξισορροπήσει τις δικές του ανάγκες με αυτές του ατόμου που χρειάζεται τη φροντίδα του και δεν τα καταφέρνει πάντα. Αυτό μεταφράζεται σε μια σχεδόν καμία δική της κοινωνική ζωή Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι χάνουν την επαφή με τους φίλους τους και μια έντονη αίσθηση απώλειας αυτοπεποίθησης. μοναξιά και μόνωση .

Φάση 4: το σύνδρομο του φροντιστή μετά το θάνατο του ατόμου που φροντίζει

Όταν ένα άτομο φροντίζει ένα αγαπημένο του πρόσωπο για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, αυτό είναι γνωστό ως πένθος φροντιστή Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, υφίσταται ποικίλες αντιφατικά συναισθήματα για το θάνατο του φροντιζόμενου προσώπου, συμπεριλαμβανομένης της ανακούφισης και της ενοχής.

Το ανακούφιση μπορεί να προκύψει λόγω της αίσθησης ότι έληξε ένα συναισθηματικό και σωματικό φορτίο Η αίσθηση ελευθερίας που νιώθει ο φροντιστής στο τέλος του έργου της φροντίδας μπορεί επίσης να είναι ικανοποιητική, επιτρέποντας στον φροντιστή να επικεντρωθεί εκ νέου στις δικές του προσωπικές ανάγκες και στόχους.

Ωστόσο, ο φροντιστής μπορεί επίσης να αισθάνεται ενοχή μετά θάνατον του ατόμου για το οποίο φροντίζει. Μπορεί να το αίσθημα ότι δεν έχετε κάνει αρκετά ή που έχει διαπράξει σφάλματα κατά τη διαδικασία Επιπλέον, ο φροντιστής μπορεί να αισθάνεται ότι η διαδικασία της φροντίδας μπορεί να είχε αντίκτυπο στην υγεία και την ευημερία του αγαπημένου του προσώπου. ένοχος για την εμπειρία της ανακούφισης μετά το θάνατο, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα ντροπής και συναισθηματικής σύγκρουσης.

Ο φροντιστής μπορεί επίσης να αισθάνεται ένα μεγάλο κενό λόγω του (πιθανώς μεγάλου) χρονικού διαστήματος που έχει αφαιρέσει από τη ζωή του για να φροντίσει ένα άλλο άτομο, θυσιάζοντας σημαντικό χώρο για τον εαυτό του. Αυτό μπορεί να τον κάνει να αισθάνεται χαμένος και να βιώνει μια περίοδο προσαρμογής καθώς ανακτά τους προηγούμενους ρόλους του ή αναπτύσσει νέους ρόλους εκτός της φροντίδας.φροντίδα.

Η θεραπεία βελτιώνει την ψυχολογική σας ευημερία

Σύνδρομο του φροντιστή: συμπτώματα

Η εκμάθηση της αναγνώρισης των σημείων και των συμπτωμάτων του συνδρόμου του φροντιστή είναι σημαντική για να αναγνωρίσετε τι συμβαίνει και να είστε σε θέση να δράσετε άμεσα για να αποτρέψετε την επιδείνωση της κατάστασης:

• Άγχος, θλίψη, άγχος.
• Αισθήματα αδυναμίας και απελπισίας.
• Ευερεθιστότητα και επιθετικότητα.
• Συνεχής εξάντληση, ακόμη και μετά από ύπνο ή διάλειμμα.
• Αϋπνία.
• Αδυναμία χαλάρωσης και ξεκούρασης.
• Έλλειψη ελεύθερου χρόνου: η ζωή περιστρέφεται γύρω από τη φροντίδα του αρρώστου.
• Παραμέληση των δικών του αναγκών και ευθυνών (είτε επειδή είναι πολύ απασχολημένος είτε επειδή αισθάνεται ότι δεν έχει πλέον σημασία).

Τι προκαλεί το σύνδρομο του φροντιστή;

Το σύνδρομο κόπωσης του φροντιστή εμφανίζεται από το συνδυασμό διαφόρων στρεσογόνοι παράγοντες που προκύπτουν ως αποτέλεσμα της συναισθηματική και σωματική επιβάρυνση που συνεπάγεται η φροντίδα ενός άλλου ατόμου για παρατεταμένο χρονικό διάστημα.

Υπό αυτή την έννοια, μεταξύ των διαφόρων αιτιών που εξηγούν από πού προέρχεται το σύνδρομο του φροντιστή, οι ειδικοί επισημαίνουν τα εξής:

• Υπερφόρτωση ευθυνών Η μακροχρόνια φροντίδα είναι ιδιαίτερα απαιτητική εάν ο φροντιστής πρέπει να ισορροπήσει τη φροντίδα του ασθενούς με άλλες ευθύνες, όπως η εργασία, σπουδές ή οικογένεια .
• Έλλειψη υποστήριξης. Η φροντίδα ενός ασθενούς μπορεί να είναι ένα μοναχικό έργο και πολλοί φροντιστές δεν έχουν πρόσβαση σε ένα επαρκές δίκτυο υποστήριξης που να τους βοηθά να διαχειριστούν το συναισθηματικό και σωματικό βάρος της φροντίδας. Ακόμη και ο καλύτερος φροντιστής δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά μόνος του. Χρειάζεται κάποιο επίπεδο υποστήριξης, είτε από άλλο μέλος της οικογένειας είτε από μια κοινοτική οργάνωση.
• Μεγάλη διάρκεια της εργασίας φροντίδας Εάν η φροντίδα είναι προσωρινή και χρονικά περιορισμένη - για παράδειγμα, μόνο κατά τη διάρκεια των μηνών αποκατάστασης μετά από ένα ατύχημα - το άγχος είναι ευκολότερο να αντιμετωπιστεί από ό,τι όταν η ευθύνη είναι μακροχρόνια και δεν υπάρχει προθεσμία.
• Έλλειψη εμπειρίας στη φροντίδα των ασθενών: Οι φροντιστές που έχουν μικρή ή καθόλου προηγούμενη εμπειρία στη φροντίδα ασθενών μπορεί να αισθάνονται συγκλονισμένοι από το φόρτο εργασίας και την ευθύνη της μακροχρόνιας φροντίδας.

Παράγοντες κινδύνου για το σύνδρομο του φροντιστή

Όταν μιλάμε για τις αιτίες του συνδρόμου του κουρασμένου φροντιστή, είναι επίσης σημαντικό να αναφέρουμε ότι υπάρχουν μια σειρά από παράγοντες κινδύνου που μπορεί να κάνουν ένα άτομο πιο επιρρεπές σε να υποφέρει αυτό το " απελπισία του φροντιστή Ο ρόλος του "σε περίπτωση που κληθείτε να παίξετε αυτόν τον ρόλο, για παράδειγμα:

• Ζει με το άτομο που φροντίζει. Όταν φροντίζετε συζύγους, γονείς, αδέλφια ή παιδιά, ο κίνδυνος επαγγελματικής εξουθένωσης είναι μεγαλύτερος. Είναι δύσκολο να βλέπετε κάποιον που αγαπάτε και περνάτε χρόνο μαζί του να υποφέρει συνεχώς ή να έχει φθίνουσα υγεία.
• Φροντίδα χρονίως πασχόντων και ατόμων με αναπηρία ή άνοια. Οι φροντιστές που φροντίζουν ασθενείς με σύνθετες ιατρικές ή συμπεριφορικές ανάγκες μπορεί να βιώνουν περισσότερο άγχος και εξουθένωση λόγω των υψηλών απαιτήσεων της φροντίδας.
• Προηγούμενα προβλήματα υγείας Οι φροντιστές που αντιμετωπίζουν ήδη προβλήματα ψυχικής υγείας ή σωματικές βλάβες μπορεί να είναι πιο ευάλωτοι στο στρες και τη συναισθηματική εξάντληση που συνδέονται με τη μακροχρόνια φροντίδα και έχουν φυσικούς περιορισμούς που δυσχεραίνουν τη φροντίδα.
• Ύπαρξη οικογενειακών συγκρούσεων. Η ένταση και οι διαφωνίες μεταξύ των μελών της οικογένειας μπορεί να δυσχεράνουν τη λήψη αποφάσεων και το συντονισμό της φροντίδας, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα της φροντίδας που παρέχεται στο αγαπημένο πρόσωπο.
• Έλλειψη οικονομικών πόρων. Η μακροχρόνια φροντίδα μπορεί να είναι δαπανηρή, οπότε οι φροντιστές που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες στην πληρωμή των δαπανών που σχετίζονται με τη φροντίδα είναι πιο πιθανό να στρεσαριστούν σωματικά και συναισθηματικά.
• Συνδυάζοντας εργασία και φροντίδα. Η απασχόληση και η μικρή ευελιξία στο ωράριο εργασίας μπορεί να κάνει τη φροντίδα ακόμη πιο δύσκολη και αγχωτική.
• Όντας σε προχωρημένη ηλικία. Οι ηλικιωμένοι φροντιστές μπορεί να δυσκολεύονται περισσότερο να διαχειριστούν τη σωματική και συναισθηματική επιβάρυνση της μακροχρόνιας φροντίδας λόγω της δικής τους γενικά επιδεινούμενης κατάστασης υγείας. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ο φροντιστής μπορεί επίσης να ανησυχεί για την τύχη του ατόμου που φροντίζει σε περίπτωση που του συμβεί κάτι (αν πεθάνει), γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου του φροντιστή.το άγχος που χαρακτηρίζει αυτή την κατάσταση.
• Να είσαι γυναίκα. Σε γενικές γραμμές, και παρόλο που η κοινωνία αλλάζει, οι γυναίκες εξακολουθούν συχνά να είναι οι κύριοι φροντιστές των μελών της οικογένειας. Όταν υπάρχει ασθενής στο σπίτι, πολλές γυναίκες αναλαμβάνουν αυτή την ευθύνη επειδή αναμένεται να το κάνουν ή επειδή θεωρείται ότι δεν υπάρχει κάποιος άλλος διαθέσιμος να το κάνει.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτοί οι παράγοντες κινδύνου δεν εγγυώνται ότι θα εμφανιστεί επαγγελματική εξουθένωση του κύριου φροντιστή Επομένως, είναι σημαντικό οι φροντιστές να λαμβάνουν επαρκή υποστήριξη και να έχουν πρόσβαση σε πόρους για να διαχειριστούν το άγχος και τη συναισθηματική επιβάρυνση της μακροχρόνιας φροντίδας.

Συνέπειες του συνδρόμου του φροντιστή

Το σύνδρομο της εξουθένωσης του φροντιστή μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για τον φροντιστή. σωματική και συναισθηματική υγεία Τα άτομα που πάσχουν από το σύνδρομο του φροντιστή μπορεί να βιώσουν εξάντληση, χρόνια κόπωση, αϋπνία, ένα από τα τύποι κατάθλιψης που καλύπτονται από το DSM-5 άγχος, ευερεθιστότητα και μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής του φροντιστή.

Επιπλέον, το σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης των φροντιστών μπορεί επίσης να επηρεάζουν αρνητικά τις οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις , y αυξάνουν τον κίνδυνο χρόνιων ασθενειών όπως η υπέρταση, ο διαβήτης και οι καρδιακές παθήσεις.

Αυτά τα στατιστικά στοιχεία από την APA (Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία) αναδεικνύουν το μέγεθος των προβλημάτων των φροντιστών εξαρτημένων ατόμων:

• Το 66% των φροντιστών οι απλήρωτοι ηλικιωμένοι αναφέρουν ότι αισθάνονται τουλάχιστον ένα σύμπτωμα που σχετίζεται με προβλήματα ψυχικής υγείας .
• Το 32,9% λέει ότι η φροντίδα του αγαπημένου τους προσώπου συναισθηματικά επηρεασμένος .
• Το τα επίπεδα κορτιζόλης (ορμόνη του στρες) των φροντιστών είναι κατά 23% υψηλότερα από ό,τι στον υπόλοιπο πληθυσμό.
• Το το επίπεδο των αντιδράσεων αντισωμάτων είναι 15% χαμηλότερο από τους μη φροντιστές,
• Το Το 10% των πρωτοβάθμιων φροντιστών αναφέρουν σωματικό στρες λόγω των απαιτήσεων της σωματικής βοήθειας του αγαπημένου τους προσώπου.
• Το 22% είναι εκτός αποθέματος όταν πηγαίνει για ύπνο το βράδυ.
• Το 11% των φροντιστών δηλώνουν ότι ο ρόλος τους έχει οδηγήσει στην επιδείνωση της σωματικής τους υγείας.
• Το Το 45% των φροντιστών αναφέρουν χρόνιες ασθένειες όπως οι καρδιακές προσβολές, οι καρδιακές παθήσεις, ο καρκίνος, ο διαβήτης και η αρθρίτιδα.
• Το 58% των φροντιστών δηλώνουν ότι οι οι διατροφικές συνήθειες είναι χειρότερες από ό,τι πριν αναλάβει αυτόν τον ρόλο,
• Το φροντιστές ηλικίας 66 έως 96 ετών έχουν ένα 63% υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας από τους μη φροντιστές της ίδιας ηλικίας.

Κατάθλιψη και σύνδρομο φροντιστή

Το σύνδρομο του φροντιστή και η κατάθλιψη είναι στενά συνδεδεμένα Λόγω της βαριάς συναισθηματικής επιβάρυνσης που συνοδεύει το ρόλο και τις ευθύνες της φροντίδας ενός αγαπημένου προσώπου, η κατάθλιψη είναι μια από τις πιο κοινές ψυχολογικές συνέπειες μεταξύ των ατόμων που πάσχουν από το σύνδρομο κατάρρευσης του φροντιστή.

Σύμφωνα με την APA, Το 30-40% των φροντιστών οικογενειών πάσχουν από κατάθλιψη. Ο αριθμός αυτός μπορεί να είναι υψηλότερος μεταξύ των φροντιστών ατόμων με ορισμένες παθήσεις υγείας, το ποσοστό μπορεί να είναι υψηλότερο: για παράδειγμα, μια μελέτη του 2018 με 117 συμμετέχοντες διαπίστωσε ότι περίπου 54% των φροντιστών ατόμων με εγκεφαλικό επεισόδιο είχαν συμπτώματα κατάθλιψης.

Το σύνδρομο του καμένου φροντιστή συχνά καταλήγει να οδηγεί σε κατάθλιψη, επειδή η χρόνιο στρες που συνδέεται με τη φροντίδα μπορεί να προκαλέσει βιοχημικές αλλαγές στον εγκέφαλο που μπορεί να συμβάλλει στην εμφάνιση της κατάθλιψης. Επιπλέον, η συμπτώματα που συχνά συνοδεύουν αυτό το σύνδρομο, όπως ευερεθιστότητα, απελπισία, αβουλία ή δυσκολίες στον ύπνο, είναι σε πολλές περιπτώσεις συμπίπτει με την σημάδια κατάθλιψης όπως περιγράφεται από το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας (NIMH).

Πώς να αποτρέψετε την εμφάνιση του συνδρόμου του καμένου φροντιστή;

Φροντιστές που να δίνουν προσοχή στη σωματική και συναισθηματική τους υγεία είναι καλύτερα εξοπλισμένοι για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της φροντίδας κάποιου άλλου, καθώς το να είναι σωματικά και ψυχικά δυνατοί τους βοηθά να να αντιμετωπίζετε τις δύσκολες στιγμές και να απολαμβάνετε τις καλές στιγμές. .

Επομένως, είναι σημαντικό να γνωρίζετε πώς να αποτρέψετε το σύνδρομο του φροντιστή:

• Άσκηση. Η καθημερινή άσκηση παράγει με φυσικό τρόπο ορμόνες που ανακουφίζουν από το στρες και βελτιώνουν τη γενική υγεία. Τα ομαδικά αθλήματα, ο χορός ή ακόμη και ένας απλός περίπατος θα διατηρήσουν το σώμα και το μυαλό σας υγιή.
• Να τρώτε καλά. Η κατανάλωση κυρίως μη επεξεργασμένων τροφίμων, όπως δημητριακά ολικής αλέσεως, λαχανικά και φρέσκα φρούτα, είναι το κλειδί για τη σταθεροποίηση των επιπέδων ενέργειας και της διάθεσης.
• Κοιμηθείτε αρκετά. Οι ενήλικες χρειάζονται συνήθως μεταξύ επτά και εννέα ωρών ύπνου. Εάν δεν μπορείτε να κοιμηθείτε ολόκληρο το βράδυ, μπορείτε να δοκιμάσετε να παίρνετε σύντομους υπνάκους κατά τη διάρκεια της ημέρας για αντιστάθμισμα.
• Επαναφορτίστε την ενέργειά σας. Βγείτε από το "//www.buencoco.es/blog/como-cuidarse-a-uno-mismo">φροντίστε τον εαυτό σας.
• Αποδεχτείτε την υποστήριξη. Η αποδοχή βοήθειας και υποστήριξης από άλλους μπορεί να είναι δύσκολη, αλλά είναι σημαντικό να θυμάστε ότι δεν αποτελεί ένδειξη αδυναμίας. Το να ζητήσετε βοήθεια μπορεί να σας γλιτώσει από περιττό άγχος και να σας επιτρέψει να επικεντρωθείτε στη φροντίδα του εαυτού σας.

Σύνδρομο του φροντιστή: θεραπεία

Προκειμένου να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το σύνδρομο του καμένου φροντιστή, συνιστάται συχνά να πολυτροπική προσέγγιση Η προσέγγιση αυτή περιλαμβάνει αντιμετώπιση σωματικών συμπτωμάτων όπως η έλλειψη ύπνου, η κακή διατροφή και η μειωμένη σωματική δραστηριότητα. ψυχολογικές παρεμβάσεις όπως η θεραπεία να εντοπίσουν τις πηγές άγχους και να δημιουργήσουν ένα σχέδιο για την αντιμετώπισή τους.

Τα σχέδια αυτά θα αλλάζουν ανάλογα με το άτομο και τα συγκεκριμένα προβλήματα που παρουσιάζει, αλλά θα πρέπει να περιλαμβάνουν δραστηριότητες για την καταπολέμηση της επαγγελματικής εξουθένωσης στους φροντιστές, όπως τεχνικές χαλάρωσης και την ενσυνειδητότητα και εργαλεία για την αντιμετώπιση της ενοχής και της απογοήτευσης και για την καθιέρωση καλής υγιεινής του ύπνου για ξεκούραστο ύπνο.

Εάν αισθάνεστε καταβεβλημένοι και δεν ξέρετε πώς να ξεπεράσετε το σύνδρομο του φροντιστή, είναι σημαντικό να εξετάσετε επαγγελματική βοήθεια . Μιλώντας σε έναν online ψυχολόγος o να αναζητήσετε μια ομάδα υποστήριξης άλλων φροντιστών για να ανταλλαγή εμπειριών μπορεί να σας βοηθήσει να μάθετε να διαχειρίζεστε το άγχος και να επανέλθετε στην κανονικότητα, μείωση της απομόνωσης και βελτίωση της συναισθηματικής ευημερίας Επιπλέον, η οικογένεια και οι φίλοι μπορούν να παρέχουν συναισθηματική υποστήριξη και να βοηθήσουν στη διαχείριση του άγχους.