Jestem pewien, że słyszałeś, że "//www.buencoco.es/blog/miedo-escenico">trema, ponieważ nie czują się zdolni do zrobienia tego, co mogą zrobić inni ludzie, ci, którzy boją się, że nie sprostają zadaniu w miłości... Czujemy się lęk przed wydajnością strach A czasami to właśnie ten strach nas sabotuje, sprawia, że czujemy się jak oszuści i prowadzi nas do tego, czego się obawialiśmy: porażki.

Jeśli obawiasz się, że nie podołasz temu zadaniu, ten artykuł może ujawnić kilka interesujących Cię rzeczy.

Wiele osób w ciągu swojego życia konfrontuje się z sytuacjami, w których wierzą, że nie są wystarczająco dobrzy. Jeśli nie stawimy temu czoła i nie przeanalizujemy tego, może to stać się jedynym sposobem danej osoby na (nie) radzenie sobie i zabieranie ze sobą rzeczy:

• Ból i rozczarowanie.
• Napady lęku (możliwy lęk społeczny).
• Atelofobia, czyli strach przed byciem niewystarczającym.

Rezygnowanie z rzeczy, sytuacji, możliwości i ludzi z obawy przed niedostosowaniem się do nich, przed brakiem sukcesu, może prowadzić do porażek, które mogą zmiażdżyć naszą energię życiową.

Jeśli dotrzemy do źródła tego poczucia, że nie jesteśmy w stanie sprostać zadaniu, znajdziemy samokrytyka Postawa polegająca na byciu świadomym własnych ograniczeń, błędów i pomyłek, akceptowaniu ich i dążeniu do ich korygowania lub łagodzenia.

Samokrytyka to umiejętność, która ma swoje korzenie w naszych najwcześniejszych relacjach:

• Jeśli jest traktowany we właściwy sposób, może pomóc nam poprawić się jako ludzie.
• Jeśli nabierze negatywnych konotacji, może być niszczycielski i utrudniać podejmowanie decyzji oraz relacje międzyludzkie.

Samokrytyka może wywoływać szereg emocji, takich jak złość, smutek, strach, wstyd, poczucie winy i rozczarowanie. Kiedy boisz się, że nie dorównujesz innym?

Poczucie, że nie nadajesz się do tej pracy

Praca jest jednym z obszarów, w których ludzie mogą obawiać się, że nie sprostają wymaganiom. Dla istot ludzkich praca jest podstawową potrzebą, żyjemy w społecznościach i jesteśmy biologicznie predysponowani do wykorzystywania naszych zdolności i umiejętności w celu osiągnięcia osobistej i społecznej akceptacji.

W dzisiejszym społeczeństwie, praca jest ciągłym wyzwaniem Ale to właśnie dlatego znalezienie i utrzymanie pracy jest tak trudne i skomplikowane, poczucie, że niedostosowanie się do pracy może zagrozić własnej karierze .

Nieadekwatność doświadczana w świecie pracy staje się ciężarem, jeśli obawiasz się utraty pracy lub nawet jeśli czujesz, że na nią nie zasługujesz. Rezultatem tych myśli może być zmniejszenie wydajności i produktywności, co w konsekwencji może mieć wpływ na wyniki i rozwój. Często, Nie czucie się na siłach w pracy wiąże się z obawą przed oceną ze strony współpracowników.

To przekonanie może prowadzić do unikania zmiany pracy z obawy przed niespełnieniem oczekiwań. Czy wiesz, że często zdarza się to osobom, które mają tendencję do niedoceniania własnych osiągnięć i ignorowania wysiłku i zaangażowania w swoją karierę?

Aby zrozumieć i rozwiązać ten problem, przydatne może być kultywowanie:

• optymizm;
• poczucie własnej wartości;
• odwagi w nowych i nieznanych sytuacjach.

Zaleca się nauka postrzegania nowości jako szansy na rozwój , eksperymentować i ulepszać Strach przed tym, że nie podołasz zadaniu, nie pomoże rozwiązać problemu, ale jeszcze bardziej go utrudni.

Dobre samopoczucie psychiczne bliżej niż myślisz

Strach przed niedostosowaniem się do miłości

Poczucie, że nie jest się w stanie sprostać zadaniu, może również pojawić się w obszarze relacji i seksualności (lęk przed sprawnością seksualną), powodując trudności w nawiązywaniu nowych relacji i wchodząc w błędne koło, takie jak: "//www.buencoco.es/blog/por-que-no-tengo-amigos">Nie mam przyjaciół", ponieważ nie czuję się na siłach, a ten sam lęk powstrzymuje cię przedzbliżyć się do nowych ludzi.

Czy obawiasz się, że nie jesteś wystarczający dla drugiej strony lub nawet czujesz, że nie zasługujesz na miłość? Przyczyny myślenia, że nie mierzysz się z innymi, często można znaleźć we wczesnych latach życia i w więzi z referencyjną postacią opiekuna.

Kiedy mówimy o relacjach między opiekunami a dziećmi, nieuniknione jest, że będziemy mówić o style mocowania .

Amerykański psycholog John Bowlby, który teoretyzował na temat przywiązania, twierdził, że "Przywiązanie jest integralną częścią ludzkiego zachowania od kołyski aż po grób". .

Oznacza to, że styl przywiązania, którego doświadczamy w dzieciństwie, począwszy od pierwszego roku życia, określa strukturę osobowości danej osoby w odniesieniu do relacji, których doświadczy w wieku dorosłym.

Bowlby identyfikuje cztery style przywiązania:

• Bezpieczne mocowanie doświadczane przez tych, którzy w dzieciństwie byli w stanie tymczasowo oddzielić się od matki (lub opiekuna) z pewnością, że nie zostaną porzuceni, co pozwoliło im odkrywać swoje otoczenie z poczuciem bezpieczeństwa i pewności siebie.
• Ambiwalentne, niepewne przywiązanie "Nadmierna czujność" charakteryzuje te dzieci, które wykazują nadmierną czujność w kontakcie z opiekunem i w konsekwencji są mniej uważne i zaangażowane w otoczenie.
• Niepewne, unikające przywiązanie Występuje to u dzieci, które koncentrują swoją uwagę na zabawie i otoczeniu, unikając bliskości i kontaktu z postacią odniesienia.
• Zdezorganizowane, niepewne przywiązanie gdy dziecko doświadczyło traumy spowodowanej przez niestabilnych i agresywnych opiekunów, którzy sprawili, że dziecko było bardziej przerażone niż bezpieczne.

Prawdopodobnie niespełnianie standardów partnera jest myślą tych, którzy w dzieciństwie nauczyli się unikający i niepewny styl przywiązania Konsekwencje:

• Brak poczucia równości z inną osobą (w sensie miłości).
• Brak chęci zostania czyimś partnerem.
• Odejście od osoby, ponieważ uważasz, że nie jesteś w stanie sprostać zadaniu.

Niektóre z tych aspektów wpływają na lęk przed tym, że nie sprostamy zadaniu kochania lub bycia kochanym:

• niska samoocena;
• brak bezpieczeństwa;
• strach przed porażką;
• strach przed odrzuceniem;
• strach przed konfliktem.

Poczucie, że nie dorównuje się innym w związku, może przejawiać się w zachowaniach emocjonalnie manipulacyjnych i maniactwie kontroli. Poznanie i zrozumienie siebie może pomóc w zarządzaniu relacjami interpersonalnymi.

Nie sprostać rodzicielstwu

Zostanie rodzicem nie jest łatwym wyborem Brak poczucia gotowości do opieki nad dzieckiem jest normalnym uczuciem, ponieważ jest to wydarzenie, które niesie ze sobą cały szereg zmian w osobie i w parze. W zależności od tego, jak są one przetwarzane, może to zdestabilizować związek.

Nie czując się na siłach, aby sprostać zadaniu rodzicielstwa i obawiając się popełnienia błędów, które prędzej czy później mogą wpłynąć na rozwój psychiczny i emocjonalny dzieci, dodatkowo podsycany jest mit "listy">

Zgodnie z jego teorią, jest to zdolność, która rozwija się powoli już w czasie ciąży i pozwala matce stworzyć wspierające środowisko dla swojego dziecka, w którym czuje się ono bezpieczne i chronione, nie będąc jednak tego świadomym. ‍

Obawa, że nie podołasz zadaniu w wyniku choroby

Życie z chorą osobą lub bycie z nią w bliskiej relacji często wiąże się z niezdolność do znalezienia właściwych słów Diagnoza choroby nie tylko wzbudza strach i niepokój, ale uruchamia szereg mechanizmów identyfikacji, aktywuje nasze obawy przed chorobą i śmiercią, a w najcięższych przypadkach prowadzi nawet do ataków paniki i innych poważniejszych zaburzeń.

Te obawy prowadzą nas do przekonania, że musimy koniecznie znaleźć coś do powiedzenia. Jednak komunikujemy się nie tylko za pomocą słów, ale także poprzez nasze ciało i zachowanie, co czasami prowadzi do wysyłania sprzecznych komunikatów do osoby stojącej przed nami.

Wszystkie te sytuacje są normalne. Bycie przy łóżku chorego i ogólnie radzenie sobie z chorobą może wywoływać szereg emocji i uczuć, które sprawiają, że myślimy, że nie jesteśmy w stanie sprostać temu zadaniu. Im większa obawa, że nie robimy wystarczająco dużo, tym większa trudność w zrobieniu czegokolwiek.

Dlaczego nie czuję się na siłach?

Filozof Nietzsche mówi o istnieniu dwóch typów ludzi:

• Głupi, którzy rodzą się z pewnością siebie, tak jakby już od początku otrzymali wysoką samoocenę.
• Sceptycy, którzy są świadomi, że bezpieczeństwo, pewność siebie i poczucie własnej wartości wymagają długiego procesu budowania i dyskusji i stanowią raczej osobiste osiągnięcie niż dar obecny już przy urodzeniu.

Poczucie własnej wartości i pewność siebie są wypracowywane i budowane. Aby to zrobić, musimy stawić czoła próbom, które rzuca nam życie i spróbować je przezwyciężyć. Kiedy unikamy doświadczeń z obawy, że nie odniesiemy sukcesu, będziemy coraz bardziej czuć, że nie jesteśmy w stanie sprostać nikomu ani niczemu.

Konsekwencje niskiej samooceny:

• Strach przed zawiedzeniem oczekiwań innych.
• Nie czują się równi innym, ponieważ uważają, że brakuje im atrakcyjności, inteligencji, kultury, współczucia...
• Strach przed oceną innych, nawet w najprostszych i najbardziej trywialnych czynnościach codziennego życia.
• Depresja.
• Niepokój.

W obliczu tych obaw dana osoba może wdrożyć szereg przydatnych mechanizmów, aby czuć się chroniona, co tworzy błędne koło, które raczej karmi niż tłumi poczucie, że nie jest w stanie sprostać zadaniu.

Przezwyciężanie strachu przed niedostosowaniem się

W psychologii poczucie, że nie jest się w stanie sprostać zadaniu, jest często problemem ściśle związanym z poczuciem własnej wartości. Jak widzieliśmy, niskie poczucie własnej wartości prowadzi do niepewności i braku zaufania do własnego potencjału i umiejętności, a w konsekwencji ciągła niepewność obniża poziom poczucia własnej wartości. Bardzo nieprzyjemne jest poczucie, że nie jest się w stanie sprostać zadaniu. Co zrobić w obliczu takiej sytuacji?to?

Jak można się domyślić ze wszystkiego, co powiedzieliśmy do tej pory, Pierwszym krokiem do tego, aby stać się bardziej pewnym siebie i nie wpaść w pułapkę myślenia, że nie jesteś w stanie sprostać zadaniu, jest zwiększenie poczucia własnej wartości. Ci, którzy zajmują się dobrostanem psychicznym, wiedzą, że najlepszą strategią jest często skupienie się na sukcesach, które osiągnęli w swoim życiu.

Wiele niepewnych siebie osób ma tendencję do porównywać własne możliwości z możliwościami innych osób Na dłuższą metę osoba, która angażuje się w tego rodzaju zachowania, czuje się bezużyteczna, niezdolna do zrobienia tego, czego oczekują od niej inni. Kiedy nie czujesz się na siłach, skup się:

• Na dobro, które czynisz.
• W ramach swoich możliwości.
• W osiągniętych sukcesach i celach.

Pomoże ci to nie tylko zwiększyć poczucie własnej wartości, ale także stawić czoła życiu z większą pewnością siebie i spokojem.

Strach przed niedostosowaniem się nie musi być negowany, ale można go zrozumieć i poradzić sobie z nim poprzez zwiększoną samoświadomość. U podstaw tego strachu leży brak uznania własnych umiejętności, zły obraz samego siebie, który został zbudowany i skrystalizowany w czasie, prawdopodobnie również zachęcany przez sygnały i komunikaty odbierane w środowisku doktóre były i nadal są uznawane za ważne i sprawiają, że czujesz się niepewnie.

Zwrócenie się o pomoc psychologiczną oznacza zadbanie o siebie i dowiedzenie się więcej o sposobach, w jakie poruszamy się po świecie. Wciąż masz wątpliwości? W Buencoco pierwsza konsultacja poznawcza jest bezpłatna, spróbuj!