Ben je klaar om het ouderlijk huis te verlaten? Vaak horen we over de leeg nest syndroom (dat gevoel van eenzaamheid en verdriet dat ouders vaak ervaren als hun kinderen het huis verlaten om een nieuw leven buiten het ouderlijk huis te beginnen), maar de waarheid is dat er, om verschillende redenen, veel mensen zijn die ouder worden en het huis niet verlaten.

Zonder zover te gaan als de situatie in de film Contractbruid waarin ouders wanhopig een dertiger die nog thuis woont een meisje inhuren om hem te motiveren onafhankelijk te worden, de waarheid is dat Zowel ouders als kinderen komen in therapie en zoeken hulp om te proberen dit hoofdstuk van samenleven af te sluiten. In dit blogartikel bespreken we de angst en het verdriet om het ouderlijk huis te verlaten .

De band met de familie van herkomst

Het huis is de plek waar familiebanden zijn ontstaan en waar veel gebeurtenissen hebben plaatsgevonden. Het familiehuis is als een container van genegenheid en relaties die een groep mensen heeft gecreëerd en versterkt, dag na dag, waar momenten zijn gedeeld omringd door "je dierbaren".

Vaak zijn er mensen die het gevoel hebben dat angst om het ouderlijk huis te verlaten Het lijkt alsof de familieband kan worden verbroken als je door die deur weggaat, die in de toekomst opnieuw zal worden overschreden, maar niet op dezelfde manier, hij zal op een onafhankelijke manier worden overschreden. Soms is het niet gemakkelijk om het ouderlijk huis te verlaten zonder breuken, pijn en ruzies te veroorzaken die een stempel op beide partijen zullen drukken.

Terugtrekking, een complex proces

Elk gezin is anders, maar de waarheid is dat de kwestie van emancipatie vaak niet aan de orde komt, waarschijnlijk omdat sommige mensen niet weten hoe ze ermee om moeten gaan. onafhankelijk wordt van het ouderlijk huis en dit zorgt ervoor dat veel mensen hun adolescentie verlengen (jongvolwassenen worden genoemd).

Er is een mijlpaal die een voor en na markeert in de relatie tussen ouders en kinderen wanneer ze zelfstandig worden. Het is normaal om angst te voelen om het ouderlijk huis te verlaten, omdat je een fase afsluit om een nieuwe weg in te slaan met veel twijfels: "Hoe zal het gaan, kan ik het me echt veroorloven, wat als ik terug moet, enz.bang zijn om het ouderlijk huis te verlaten omdat dit betekent dat om uit je comfortzone te stappen en moeilijke beslissingen te nemen, routines op te geven en nieuwe te moeten creëren.

Therapie ondersteunt je op je weg naar mentaal en emotioneel welzijn.

Op goede voet het ouderlijk huis verlaten

Aan het einde van deze fase zal de scheiding beter verlopen als de relatie tussen ouders en kinderen gebaseerd is op vertrouwen. Het proces zal op een gezonde manier worden ervaren, als een "wet van het leven". In deze gevallen, als er communicatie is en de beslissing wordt genomen op een gemedieerde manier en niet uit conflict (in een vlaag van woede of uit de emotie van woede over een gebeurtenis die de familierelaties onder druk heeft gezet) zal de overgangBovendien hebben beide partijen tijd gehad om aan de nieuwe situatie te wennen en misschien zijn de ouders zelfs betrokken bij de zoektocht naar het nieuwe huis, bij de inrichting...

De hulp van therapie

Vaak verloopt de scheiding op een natuurlijke manier, zonder al te veel ongemak of problemen. Wanneer dit niet het geval is en de scheiding bijzonder pijnlijk en complex is om te verwerken, kiezen veel gezinnen ervoor om naar een psycholoog te gaan om deze overgang in hun leven samen aan te kunnen.

Het is belangrijk om eerst professionele hulp te krijgen en daarna zelfstandig verder te gaan:

- Zorg voor communicatie en actief luisteren.

- Nieuwe strategieën en perspectieven verwerven en emotioneel investeren buiten het gezin van herkomst.

- Om te beginnen jezelf naar de buitenwereld te projecteren.

-Het standpunt en de ervaring van anderen begrijpen.

Het ouderlijk huis verlaten is een noodzakelijke nieuwe fase in het leven van mensen. Als je professionele hulp nodig hebt om met deze stap om te gaan, aarzel dan niet om die te vragen.