De term parafilie De term "verdedigingsmechanismen" beschrijft de neiging om "//www.buencoco.es/blog/mecanismos-de-defensa-psicologia">verdedigingsmechanismen uit te voeren die aanwezig zijn wanneer de psychoseksuele ontwikkeling verankerd blijft in een prenataal stadium.

Perversie in de psychologie werd ook behandeld in de jaren na Freud, en het debat leidde tot verschillende conclusies, hoewel het idee dat perversie in de psychologie voorkomt nog steeds overheerst. therapeutische interventie is alleen noodzakelijk wanneer de parafilie angst, depressie of ander levensbedreigend leed veroorzaakt wat leidt tot dwangmatig gedrag.

Seksueel gedrag en parafilieën

We kunnen vragen interpreteren als: "lijst">

Zoals we hebben gezien, is de definitie van parafilieën uit de Diagnostisch en Statistisch Handboek voor Geestelijke Stoornissen In een poging om niet te oordelen heeft hij voorgesteld om de term te beperken tot situaties waarin:

• Er worden niet-menselijke objecten gebruikt.
• Er wordt daadwerkelijk pijn of vernedering toegebracht aan jezelf of je partner.
• Als er kinderen of volwassenen zonder instemming bij betrokken zijn.

Wanneer patiënten gestoord worden door hun afwijkende seksuele impulsen, maar er niet naar handelen, zijn dit milde ernsttoestanden. Matige ernst treedt daarentegen op wanneer deze personen de impulsen omzetten in daden, maar slechts af en toe. Ernstige gevallen doen zich voor wanneer patiënten hun parafiele impulsen herhalen.

Therapie biedt handvatten om je relaties te verbeteren

Diagnostische classificatie van de meest voorkomende parafilieën

Op welke leeftijd beginnen parafilieën? Over het algemeen, het ontstaan van parafiele stoornissen wordt geproduceerd in de adolescentie.

Om te worden beschouwd als een parafilie , moet minstens zes maanden duren en er moeten impulsen, gedragingen of seksuele fantasieën terugkerend en intens opwindend.

Hoeveel parafilieën zijn er? De huidige classificatie van parafiele stoornissen in de DSM-5 verwijst naar voornamelijk mannelijke parafilieën. Hieronder staat een lijst van parafilieën en parafiele gedragingen:

• Exhibitionistische stoornis: Opwinding wordt veroorzaakt door het tonen van iemands geslachtsdelen aan een vreemde zonder dat hij of zij het weet.
• Fetisjistische stoornis: omvat het gebruik van levenloze objecten die niet beperkt zijn tot seksspeeltjes die ontworpen zijn voor genitale stimulatie.
• Frotteuristische stoornis iemand aanraken en aanraken zonder zijn toestemming.
• Pedofiele stoornis: seksuele activiteit met een of meer kinderen, gewoonlijk van 13 jaar of jonger. De pedofiel moet minstens 16 jaar oud zijn en minstens vijf jaar ouder dan de misbruikte persoon. Hieronder vallen geen late adolescenten die betrokken zijn bij een lopende seksuele relatie met een kind van jonger dan 12-13 jaar.
• Seksuele masochisme stoornis: vernederd, geslagen, vastgebonden of op een andere manier laten lijden, wat seksuele opwinding veroorzaakt.
• Seksuele sadisme stoornis: psychologisch of fysiek lijden (inclusief vernedering) van het slachtoffer dat de andere partij seksueel opwindt.
• Travestiestoornis: Opwinding veroorzaakt door travestie, d.w.z. het dragen van kleding die kenmerkend is voor het andere geslacht.
• Voyeuristische stoornis: fantasieën en opwinding als gevolg van het observeren van een onverwacht persoon die naakt is, zich uitkleedt of seksuele activiteiten onderneemt.

Niet anders gespecificeerde parafilie (NAS)‍

Er zijn andere soorten parafilie Hier zijn enkele voorbeelden:

• Telefoon scatologie opwinding door telefoongesprekken met seksueel of obsceen taalgebruik.
• Necrofilie: het ervaren van seksuele opwinding of het uitvoeren van seksuele handelingen met dode lichamen
• Partijdigheid: genot wordt verkregen met een specifiek deel van het lichaam, dat het deel van voorkeur is.
• Zoöfilie: Opwinding komt voort uit seksueel verlangen naar dieren.
• Coprofilie: seksueel verlangen wordt versterkt door het zien, ruiken of proeven van uitwerpselen.
• Urofilie: urineren of contact met urine is een bron van seksuele opwinding
• Chlorismofilie Klysma: bestaat uit het toedienen van klysma's aan jezelf of aan een andere persoon, een handeling die de seksuele opwinding verhoogt.

Wetenschapper M.P. Kafka stelt dat "//journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0181198">onderzoek dat wordt uitgevoerd in de Verenigde Staten vrij wijdverspreid en geaccepteerd is.

Parafilieën: symptomen en comorbiditeit

Hoe weet je of je een parafilie hebt? Mensen met parafilie:

• Ze vertonen schadelijk gedrag, voor zichzelf of voor anderen.
• Ze hebben een sterk gevoel van sociale malaise.
• Ze associëren het zoeken naar plezier en seksuele opwinding met disfunctionele houdingen.

De bekende aandoeningen van parafiele stoornissen kunnen divers zijn. Van een aantal parafiele stoornissen is vastgesteld dat ze relatie tussen narcisme en parafilie (narcisme en perversie is een binomial dat ook gebaseerd is op het gebrek aan empathie, kenmerkend voor de narcistische persoon) en affectieve afhankelijkheid en parafilie maar ook met andere persoonlijkheidsstoornissen zoals antisociale persoonlijkheidsstoornis en borderline persoonlijkheidsstoornis .

Een onderzoek uitgevoerd door M. Kafka op een steekproef van mannelijke patiënten benadrukt de aanwezigheid van psychologische stoornissen zoals stemmingsstoornissen (vooral dysthymie), depressie, angststoornis, stoornis in middelengebruik en hyperseksualiteit.

Bij sommige mensen met OCD (obsessieve compulsieve stoornis), zoals onderzoeker Marta Kuty-Pachecka stelt, kunnen seksualiteitsstoornissen en seksuele obsessies aanwezig zijn.

Psychologische oorzaken van parafilieën

Hoewel er biologische factoren aanwezig zijn, zijn het psychologische redenen die een sleutelrol spelen bij het bepalen van parafilie en de onderliggende betekenis van seksuele handelingen.

Met betrekking tot de studie van de vrouwelijke perversies seksuologe H. Kaplan in haar boek Vrouwelijke perversies: de verleidingen van Emma Bovary die subtielere dynamieken met zich meebrengen dan de meer voorspelbare seksualiteit van de mannelijke perversies :

"Als mannelijke perversies zich manifesteren in de vorm van verboden seksuele handelingen die de genitale prestaties van volwassenen interpreteren en karikaturiseren, dan moeten vrouwelijke perversies zich manifesteren in domeinen die een vrouwelijk genderideaal interpreteren en karikaturiseren: onschuld, reinheid, spiritualiteit en onderwerping."

Onder de oorzaken van parafilieën In feite kunnen we thema's als scheiding, verlatenheid en verlies opnoemen en ze bijvoorbeeld herleiden tot verhalen over trauma en misbruik in de kindertijd of tot een slechte of verstoorde verzorgingsrelatie.

Sommige onderzoeken, zoals dat van M. Yu. Kamenskov en O. I. Gurina, wezen ook fysiologische oorzaken aan, met "verhoogde serotonine- en noradrenalineconcentraties en verlaagde DOPAC-concentraties (3,4-dihydroxyfenylazijnzuur) in de urine van patiënten met parafiliepatiënten". Serotonine- en noradrenalineconcentraties correleerden met deHet niveau van DOPAC was geassocieerd met affectieve en dissociatieve stoornissen.

Behandeling van parafilieën

Hoe ga je om met parafilieën? Wat doe je als je een parafilie hebt? Seksuele stoornissen en parafilieën zijn niet altijd gemakkelijk te behandelen. In feite is de behandeling van parafilieën vrij complex, vooral wanneer de persoon al defensieve processen heeft ingesteld waardoor ze ontkennen dat hun gedrag pathologisch is.

Behandeling van de parafilie kan worden uitgevoerd met psychotherapeutische behandelingen en in sommige gevallen met de gebruik van psychotrope drugs Het werk van de onderzoekers B. J. Holoyda en D. C. Kellaher wijst erop dat:

"lijst">

Hoe moet de persoon met een parafilie handelen? Wie moet hij of zij om hulp vragen? Een eerste stap kan zijn om psychologische hulp te zoeken, bijvoorbeeld bij een online psycholoog. Het is heel belangrijk dat de patiënt een goede motivatie toont om met de parafilie om te gaan.