Voorkomen is beter dan genezen, zoals het gezegde luidt. En idealiter zouden er goede preventieplannen moeten zijn om te voorkomen dat je in een drugsverslaving vervalt. Maar als je er eenmaal in verzeild bent geraakt, wat gebeurt er met de kinderen van drugsverslaafde ouders? De meest recente onderzoeken hebben aangetoond dat kinderen al vanaf hun vroegste jeugd het vermogen hebben om situaties in hun omgeving te controleren en zelfregulerend te zijn. Ze leren niet alleen om hun eigen ongemak te signaleren (bijv. honger), maar ook om passende en afgestemde reacties van de volwassen verzorger uit te lokken.

Mentale modellen in de kindertijd

Uit de interacties tussen kinderen en de volwassen verzorger, de eerste "//www.buencoco.es/blog/efectos-de-las-drogas"> de effecten van drugs hebben belangrijke gevolgen voor hun kinderen. Het is gemakkelijk voor te stellen dat de bovenstaande overwegingen vaak over het hoofd worden gezien of over het hoofd worden gezien, door een constante bagatellisering van de mogelijke schade van drugsgebruik.Deze situaties dreigen zich te ontwikkelen tot verraderlijke en chronische vormen van leed, waardoor het kind gedwongen wordt op te groeien in omstandigheden van onzekerheid en ongemak met aanzienlijke ontwikkelingsbeperkingen en die zelfs kunnen leiden tot jeugdtrauma.

Ouderlijke moeilijkheden en de psychologische ontwikkeling van kinderen

Bij drugsverslaafde ouders is een van de gevolgen voor hun kinderen de psychologische en affectieve ontwikkeling van het kind, die geconditioneerd lijkt te worden door het optreden van twee elementen, die ook de ontwikkeling van de drugsverslaafde ouder hebben gekenmerkt, in de relatie met zijn of haar gezin van herkomst:

• het falen om het proces van afscheiding en individuatie te voltooien;
• vroege volwassenheid.

Deze twee aspecten zijn tekenen die meestal buiten de controle van instellingen liggen, omdat deze kinderen vaak correcter en rustiger lijken dan anderen.

Hulp nodig?

De gevolgen van opvoedingsproblemen voor het kind

Hoewel de kinderen lijken goed aangepast, verder kunnen problemen op psychopathologisch niveau vertonen (Bij deze kinderen worden defensieve mechanismen waargenomen tegenover een realiteit die ze geneigd zijn te ontkennen, maar waarvan ze zich niet kunnen losmaken:

• agressie;
• onrust;
• hyperactiviteit (kan verband houden met ADHD);
• hyperaanpassing.

Er is een conflict tussen de angst om verlaten te worden, eenzaamheid en de neiging om afstand te nemen en persoonlijke autonomie te hebben.

De generatie-overdracht van trauma

In de meeste gevallen zijn drugsafhankelijke ouders jonge ouders die een drugsverslaving hebben ontwikkeld in de context van een zeer onbevredigende relatie met hun gezin van herkomst, dat wordt ervaren als affectief tekortschietend ten opzichte van hen. Als gevolg hiervan geven drugsafhankelijke ouders de relationele, affectieve en motorische elementen die ze zelf ook hebben, door aan hun kinderen.hebben meegemaakt.

Kinderopvang en -bescherming: geïntegreerde behandeling

Voor de behandeling van drugsverslaving, in aanvulling op de individuele therapie en de groepstherapie In het geval van de gezinstherapie. Interventies die niet alleen gericht zijn op het stoppen met verslaving, maar ook op een verantwoordelijke en beschermende houding ten opzichte van kinderen moeten worden overwogen.

Waarom gezinstherapie?

Gezinstherapie benadert het verslavingsprobleem vanuit een relationeel systemisch niveau van analyse en interventie, waarbij gekeken wordt naar de relationele dynamiek van het gezin en zijn levenscyclus voor betekenis en begrip:

• de keuze van de verslaafde;
• nuttige en noodzakelijke middelen voor echte verandering.

Dit alles is mogelijk door de identificatie van die disfunctionele elementen die leed veroorzaakten en veroorzaken in het leven van de patiënt als een gebrekkig kind aan een gebrekkige ouder. Voor de behandeling van verslavingen kun je een beroep doen op een van Buencoco's online psychologen, het eerste cognitieve consult is gratis.