"Önlemek, tedavi etmekten daha iyidir" derler. Ve ideal olarak, uyuşturucu bağımlılığına düşmekten kaçınmak için iyi önleme planları yapılmalıdır. Ancak bir kez düştüğünüzde, ne olur uyuşturucu bağımlısı ebeveynlerin çocukları? En son çalışmalar, çocukların en erken yaşlarından itibaren çevrelerindeki durumları kontrol etme ve kendi kendilerini düzenleme becerisine sahip olduklarını vurgulamıştır. Aslında, sadece kendi rahatsızlıklarını (örneğin açlık) işaret etmeyi değil, aynı zamanda yetişkin bakıcıdan uygun ve uyumlu tepkiler almayı da öğrenirler.

Çocuklukta zihinsel modeller

Çocuklar ve yetişkin bakıcı arasındaki etkileşimlerden ilk "//www.buencoco.es/blog/efectos-de-las-drogas"> uyuşturucuların etkilerinin çocuklar için önemli sonuçları vardır. Uyuşturucu kullanımının potansiyel zararlarının sürekli olarak küçümsenmesi nedeniyle yukarıdaki hususların genellikle gözden kaçtığını veya göz ardı edildiğini hayal etmek kolaydır.Bu durumlar, sinsi ve kronik sıkıntı biçimlerine dönüşme riski taşımakta, çocuğu güvensizlik ve rahatsızlık koşullarında büyümeye zorlamakta, önemli gelişimsel sınırlamalar getirmekte ve hatta çocukluk travmasına yol açmaktadır.

Ebeveyn zorlukları ve çocuğun psikolojik gelişimi

Uyuşturucu bağımlısı ebeveynlerin çocukları açısından sonuçlarından biri, çocuğun psikolojik ve duygusal gelişimidir; bu gelişim, uyuşturucu bağımlısı ebeveynin köken ailesiyle olan ilişkisinde de karakterize olan iki unsurun ortaya çıkmasıyla koşullanmış görünmektedir:

• ayrılma ve bireyleşme sürecinin tamamlanamamasıdır;
• erken yetişkinlik.

Bu iki husus, çoğu zaman kurumların kontrolü dışında olan işaretlerdir, çünkü bu çocuklar genellikle diğerlerinden daha doğru ve sakin görünürler.

Yardıma ihtiyacınız var mı?

Ebeveynlik zorluklarının çocuk için sonuçları

Her ne kadar ilk başta Çocuklar iyi adapte olmuş görünüyor, daha ileride psikopatolojik düzeyde sorunlar ortaya çıkarabilir (Bu çocuklarda, inkar etme eğiliminde oldukları ancak kendilerini koparamadıkları bir gerçeklik karşısında savunma mekanizmaları gözlemlenir:

• Saldırganlık;
• Ajitasyon;
• hiperaktivite (DEHB ile ilişkili olabilir);
• hiperadaptasyon.

Terk edilme korkusu, yalnızlık ve mesafe koyma eğilimi ile kişisel özerklik arasında çatışma vardır.

Travmanın kuşaklar arası aktarımı

Çoğu durumda, uyuşturucu bağımlısı ebeveynler, kendilerine karşı duygusal olarak eksik olarak algılanan köken aileleriyle son derece tatmin edici olmayan bir ilişki bağlamında uyuşturucu bağımlılığı geliştiren genç ebeveynlerdir. Sonuç olarak, uyuşturucu bağımlısı ebeveynler çocuklarına kendilerinin de sahip olduğu ilişkisel, duygusal ve motor unsurları aktarmaktadır.yaşadım.

Çocuk bakımı ve koruması: entegre tedavi

Uyuşturucu bağımlılığının tedavisi için, aşağıdakilere ek olarak bireysel terapi ve grup terapisi Bu durumda Aile terapisi. Sadece bağımlılığın bırakılmasını değil, aynı zamanda çocuklara karşı sorumlu ve koruyucu bir tutumu hedefleyen müdahaleler de düşünülmelidir.

Neden aile terapisi?

Aile terapisi, bağımlılık sorununa, anlam ve anlayış için ailenin ilişkisel dinamiklerine ve yaşam döngüsüne bakan ilişkisel sistemik bir analiz ve müdahale düzeyi aracılığıyla yaklaşır:

• Bağımlının seçimi;
• gerçek değişim için faydalı ve gerekli kaynaklar.

Tüm bunlar, hastanın hayatında eksik bir çocuktan eksik bir ebeveyne kadar acıya neden olan ve neden olan işlevsiz unsurların tanımlanmasıyla mümkündür. Bağımlılıkları tedavi etmek için Buencoco'nun çevrimiçi psikologlarından birine güvenebilirsiniz, ilk bilişsel konsültasyon ücretsizdir.