Η κατάκλιση είναι ο ιατρικός όρος για αυτό που γνωρίζουμε ως ακούσια ούρηση. Είναι αρκετά συχνή κατά την παιδική ηλικία και εμφανίζεται συχνότερα στα αγόρια από ό,τι στα κορίτσια. Αν τα παιδιά σας εξακολουθούν να χύνουν ούρα, διαβάστε παρακάτω γιατί μιλάμε για την παιδική κατάκλιση και πώς να την αντιμετωπίσετε.

Παιδική ενούρηση στην ψυχολογία

Τι λέει η ψυχολογία για την παιδική ενούρηση; Ας δούμε τα κριτήρια διάγνωσης σύμφωνα με το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM-5):

• Επανειλημμένες εκκρίσεις ούρων στο κρεβάτι και στα ρούχα.
• Συχνότητα δύο φορές την εβδομάδα για τουλάχιστον τρεις συνεχόμενους μήνες,
• Εμφανίζεται σε παιδιά ηλικίας τουλάχιστον 5 ετών,
• Πρόκειται για μια συμπεριφορά που δεν οφείλεται αποκλειστικά στην άμεση φυσιολογική επίδραση μιας ουσίας ή σε γενικές ιατρικές καταστάσεις.

‍ Ενούρηση: έννοια

Όπως επισημάναμε στην αρχή, η ενούρηση είναι ένα πρόβλημα που αφορά κυρίως τα παιδιά και αναφέρεται στην ακούσια απώλεια ούρων. Υπάρχουν δύο υποτύποι ενούρησης: η νυχτερινή και η ημερήσια.

Νυχτερινή και ημερήσια ενούρηση στα παιδιά

Το νυχτερινή ενούρηση χαρακτηρίζεται από ακούσια και διαλείπουσα απώλεια ούρων κατά τη διάρκεια του ύπνου σε παιδιά ηλικίας άνω των πέντε ετών που δεν πάσχουν από κάποια άλλη σωματική διαταραχή που θα δικαιολογούσε ακούσια ούρηση. Έχει γενετική βάση (η συγγένεια έχει ανιχνευθεί σχεδόν στο 80% των περιπτώσεων) και είναι συχνότερη στους άνδρες.

Η διαταραχή έχει βρεθεί ότι σχετίζεται με:

• δυσκοιλιότητα και εγκολεασμό,
• γνωστικά προβλήματα,
• διαταραχές προσοχής,
• ψυχολογικές και συμπεριφορικές διαταραχές.

Το ημερήσια ενούρηση Η διαρροή ούρων που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι συχνότερη στις γυναίκες και είναι σπάνια μετά την ηλικία των εννέα ετών.

Ψάχνετε συμβουλές για γονείς;

Πρωτογενής και δευτερογενής παιδική ενούρηση

Ανάλογα με τη χρονική περίοδο, η ενούρηση είναι είτε πρωτογενής είτε δευτερογενής.

Εάν το παιδί έχει ακράτεια για τουλάχιστον έξι μήνες, το παιδί είναι πρωτογενής ενούρηση Αντ' αυτού, μιλάμε για δευτερογενής ενούρηση εάν το παιδί έχει παρουσιάσει περιόδους ακράτειας τουλάχιστον έξι μηνών και στη συνέχεια υποτροπιάζει.

Ποιες είναι οι αιτίες της δευτερογενούς ενούρησης; Υπάρχουν τόσο φυσιολογικά-ιατρικά όσο και ψυχολογικά αίτια. Πολλές μελέτες υπογραμμίζουν ότι τα παιδιά με δευτεροπαθή ενούρηση έχουν περισσότερα ψυχολογικά προβλήματα λόγω στρεσογόνων γεγονότων, όπως η γέννηση ενός αδελφού ή η εμπλοκή σε τροχαία ατυχήματα.

Πότε να αφαιρέσετε την πάνα;

Συχνά, η προέλευση της κατάκλισης εντοπίζεται στην πρώιμη εκπαίδευση του σφιγκτήρα. Η απογοήτευση των παιδιών και τα ψυχολογικά προβλήματα που συνοδεύουν αυτή τη διαταραχή μπορεί να είναι σημαντικά, ιδίως αν οι ενήλικες αντιμετωπίζουν το παιδί με επιπλήξεις και ταπεινώσεις.

Το παιδί που εκπαιδεύεται στην τουαλέτα πολύ νωρίς για τις ικανότητές του μπορεί, σε μια μεταγενέστερη αναπτυξιακή περίοδο, να χρησιμοποιήσει την κατάκλιση ως τρόπο επικοινωνίας της δυσφορίας του με τους γονείς.

Η εκπαίδευση στον έλεγχο της ούρησης απαιτεί πολλή προσοχή και φροντίδα. Είναι σημαντικό το παιδί να είναι γνωστικά και, κυρίως, γλωσσικά προετοιμασμένο, διότι πρέπει να είναι σε θέση να κάνει τα εξής:

- Συγκράτηση ούρων.

- Ενημερώστε τους γονείς για την ανάγκη αυτή.

Συμβουλές για την αφαίρεση της πάνας

Είναι σημαντικό να υπάρχουν καλές συνθήκες στο σπίτι για να δεχτεί το παιδί αυτή την αλλαγή με τη θέλησή του. Το παιδί:

• Θα πρέπει να συμμετέχετε στη διαδικασία, π.χ. μπορείτε να επιλέξετε αν θα χρησιμοποιήσετε το κάθισμα της τουαλέτας ή το γιογιό, μπορείτε να επιλέξετε το χρώμα ή το σχέδιο που προτιμάτε.
• Θα πρέπει να αντιλαμβάνεται την κατάσταση ως μια κοινή δραστηριότητα, οπότε είναι καλή ιδέα να επιλέγει και το ίδιο τα εσώρουχα που θα χρειαστεί,
• Στην αρχή, θα πρέπει να τον συνοδεύετε στην τουαλέτα με κάποια συχνότητα, επιτρέποντάς του να παραμείνει λίγο περισσότερο από όσο χρειάζεται.

Άλλοι παράγοντες που πρέπει να λάβετε υπόψη όταν αφαιρείτε τις πάνες:

• Μην εκτελείτε τη διαδικασία κατά τη διάρκεια άλλων περιόδων στρεσογόνων αλλαγών για το παιδί, όπως αλλαγή κατοικίας, άφιξη αδελφού ή αδελφού, εγκατάλειψη της κούκλας.
• Το παιδί δεν πρέπει να αποθαρρύνεται σε περίπτωση περιστατικών.
• Κάθε επιτυχία θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως ευκαιρία για να συγχαρούμε το παιδί.
• Όλα τα πρόσωπα που εμπλέκονται στη φροντίδα του παιδιού θα πρέπει να συνεργάζονται με τον ίδιο τρόπο και με τον ίδιο τρόπο.

Παιδική ενούρηση και θεραπεία

Για τη θεραπεία της ενούρησης, η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία εμπλέκει ενεργά τόσο τους γονείς όσο και το παιδί. Στην πραγματικότητα, είναι απαραίτητο ο καθένας να αναλάβει έναν συγκεκριμένο ρόλο για να βοηθήσει στην επίλυση του προβλήματος: αυτό θα καθορίσει αν η θεραπεία είναι επιτυχής ή όχι.

Παρατήρηση

Η παρατήρηση αποτελεί θεμελιώδες μέρος της παρέμβασης και οι γονείς θα λάβουν κάρτες παρατήρησης για τουλάχιστον 2 εβδομάδες:

• Σημειώστε τα νυχτερινά περιστατικά του παιδιού σας.
• Προσδιορίστε την κρίσιμη στιγμή κατά την οποία εμφανίζεται η διαρροή ούρων (επειδή συχνά γίνεται ασυνείδητη συνήθεια).

Όλα αυτά χωρίς να ξυπνήσει ποτέ το παιδί. ‍

Ψυχοεκπαίδευση και παιδική ενούρηση

Η ψυχοεκπαιδευτική φάση δίνει τη δυνατότητα στους γονείς και το παιδί:

• Καλύτερη κατανόηση της διαταραχής.
• Γνωρίστε τι έχει διατηρήσει το πρόβλημα με την πάροδο του χρόνου,
• Τι πρέπει να αλλάξει, τόσο κατά τη διάρκεια της ημέρας (όπως οι πρακτικές υγιεινής της τουαλέτας) όσο και τη νύχτα (όπως η αφαίρεση των πάνες ή το ξύπνημα για να πάει στην τουαλέτα).

Συχνά, οι προσδοκίες των ενηλίκων δημιουργούν μεγάλη πίεση στο παιδί και κινδυνεύουν να ενισχύσουν μια κατάσταση έντασης που δεν βοηθά στην αντιμετώπιση του προβλήματος.

Αν ψάχνετε για συμβουλές σχετικά με τις μεθόδους ανατροφής σας, μπορείτε να συμβουλευτείτε έναν από τους διαδικτυακούς μας ψυχολόγους.