Έχετε ακούσει ποτέ για το σύνδρομο του μοναχοπαίδιου και πώς επηρεάζει τους ανθρώπους που δεν είχαν αδέρφια; Είναι κοινή η άποψη ότι η ύπαρξη αδερφών μπορεί να επιφέρει τόσο θετικά όσο και αρνητικά πράγματα, ενώ το να είσαι μοναχοπαίδι φαίνεται να έχει μόνο μειονεκτήματα. Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη ιδέα ότι τα μοναχοπαίδια είναι κακομαθημένα, απρόθυμα να μοιραστούν, εγωιστικά, ιδιότροπα...Ακόμη και ο Granville Stanley Hall, ένας από τους σημαντικότερους ψυχολόγους του περασμένου αιώνα, έφτασε στο σημείο να δηλώσει: "λίστα">,

Πόσο αληθινή είναι αυτή η περιγραφή; Υπάρχει πράγματι το σύνδρομο του μοναχοπαίδιου;

‍ Οι γονείς του μοναδικού παιδιού

Είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για τα χαρακτηριστικά των μοναχοπαίδων χωρίς να αναφερθεί πρώτα στους γονείς τους. Τα μοναχοπαίδια έχουν πολύ στενή σχέση με τους γονείς τους, εν μέρει λόγω του μεγαλύτερου χρόνου που περνούν μαζί και της προσοχής που λαμβάνουν. Η έλλειψη αδελφών ή αδελφών τα καθιστά πιο ευάλωτα στην επιρροή τους και, επομένως, πιο πιθανό να υιοθετήσουν τις αξίες και τον τρόπο σκέψης τους.

Αυτή η σχέση έχει πολλές θετικές πτυχές. Οι γονείς αντιδρούν άμεσα στη συμπεριφορά του παιδιού και συχνά έχουν υψηλής ποιότητας αλληλεπιδράσεις με το παιδί. Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν είναι ασυνήθιστο αυτή η σχέση να έχει και μια δόση άγχους. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η γονική ανησυχία χύνεται πολύ στην ανατροφή του παιδιού. Και πώς επηρεάζει αυτό τα παιδιά; Τα παιδιά μπορεί να επηρεαστούν,όταν ενηλικιωθούν, είναι το είδος των ανθρώπων που φοβούνται να φύγουν από το πατρικό τους σπίτι .

Τι ωθεί ένα ζευγάρι να αποκτήσει μόνο ένα παιδί;

Το αν θα αποκτήσετε ή όχι παιδιά και πόσα είναι μια προσωπική απόφαση, αλλά οι πιο συνηθισμένοι λόγοι για τους οποίους ένα ζευγάρι αποφασίζει να αποκτήσει μόνο ένα παιδί συνήθως σχετίζονται με ένα από αυτά τα πράγματα:

• Η ηλικία των γονέων.
• Κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες.
• Ο χωρισμός του ζευγαριού ή ο θάνατος ενός εκ των συζύγων.
• Γυναίκες που έχουν υποφέρει από επιλόχειο κατάθλιψη και αποφασίζουν ότι δεν θέλουν να επαναλάβουν μια εγκυμοσύνη.
• Το άγχος και ο φόβος ότι δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στο έργο. Ορισμένοι πιστεύουν ότι η επικέντρωση σε ένα μόνο παιδί είναι ευκολότερη για να μειωθούν οι κίνδυνοι "να μην μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στον γονεϊκό ρόλο".

Ψάχνετε συμβουλές για γονείς;

Το να είσαι μοναχοπαίδι

Ο ψυχολόγος Soresen έχει εντοπίσει τρία βασικά θέματα που διατρέχουν τη ζωή των μοναχογιών:

1) ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Ξεκινά από τη βρεφική ηλικία, όταν το παιδί ανακαλύπτει ότι οι άλλοι παίζουν με τα αδέρφια του. Το μοναχοπαίδι έχει μερικές φορές την επιθυμία να συνδεθεί με άλλους (μπορεί να νιώθει μοναξιά), αλλά μπορεί να αισθάνεται ότι του λείπει αυτή η ικανότητα. Ταυτόχρονα, όμως, το έχει λιγότερο ανάγκη, επειδή έχει συνηθίσει να είναι περισσότερο μόνο του. Στην ενήλικη ζωή, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολίες στο να μοιράζεται κανείς το χώρο του, τόσο σωματικά όσο καισυναισθηματικά.

2. Η ΣΧΈΣΗ ΜΕΤΑΞΎ ΕΞΆΡΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΊΑΣ

Η ικανότητα του μοναχοπαίδιου να διαχειρίζεται μόνο του το χώρο του το καθιστά ανεξάρτητο, αλλά και πολύ εξαρτημένο από την πυρηνική οικογένεια.

3) ΝΑ ΛΑΜΒΆΝΟΥΝ ΠΛΉΡΗ ΓΟΝΙΚΉ ΠΡΟΣΟΧΉ

Αυτό κάνει το παιδί να αισθάνεται ξεχωριστό και ταυτόχρονα υπεύθυνο για την ευτυχία των γονέων. Μπορεί να πιστεύει ότι όλοι θα το φροντίζουν με τον ίδιο τρόπο που το φρόντιζαν οι γονείς του, με κίνδυνο να βιώσει μια έντονη απογοήτευση. Μπορεί επίσης να αισθάνεται ενοχές επειδή δεν έχει κάνει αρκετά για τους γονείς του (ειδικά όταν αυτοί είναι μεγαλύτεροι) σε σύγκριση με τους γονείς του.με αυτό που έλαβε. ‍

Πώς είναι τα μοναχοπαίδια πέρα από τα στερεότυπα

Ας προσπαθήσουμε να εγκαταλείψουμε τα στερεότυπα και να σχεδιάσουμε μια νέα εικόνα των μοναχοπαίδων με βάση την ψυχολογική έρευνα:

• Πρόκειται για ανθρώπους που μπορεί να μην έχουν απαραίτητα δυσκολίες στη σχέση με τους άλλους, αλλά τείνουν να προτιμούν μοναχικές δραστηριότητες και έχουν λιγότερη ανάγκη να είναι σε επαφή με άλλους.
• Το γεγονός ότι είναι μόνοι τους τα οδηγεί συχνά στην επινόηση νέων δραστηριοτήτων, γεγονός που διεγείρει το περιέργεια το φαντασία και το δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων .
• Συνήθως είναι άτομα με κίνητρα και είναι σε θέση να προσαρμοστούν στις καινοτομίες, αλλά είναι λιγότερο επιρρεπείς στον κίνδυνο και τον ανταγωνισμό.
• Μερικές φορές είναι πιο πεισματάρης αλλά όχι εγωκεντρικός.
• Είναι εξαρτώνται περισσότερο από τους γονείς από τα παιδιά με αδέλφια.
• Είναι πιο επιρρεπείς στο άγχος απόδοσης .
• Υποφέρουν περισσότερο από απογοητεύσεις, Γι' αυτό είναι σημαντικό να δουλεύουμε πάνω στην απογοήτευση των παιδιών από πολύ μικρή ηλικία.
• Το απουσία αδελφοί τους προστατεύει από την ζήλια και αντιπαλότητα Βραχυπρόθεσμα, αλλά τα καθιστά απροετοίμαστα όταν βιώνουν αυτά τα συναισθήματα εκτός του οικογενειακού περιβάλλοντος.

Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα συγχωνεύονται σε αυτό που αποδεικνύεται ότι είναι ένα μοναδικό, μη ελλειμματικό, αλλά σίγουρα διαφορετικό στυλ ενηλικίωσης από εκείνα που μεγάλωσαν με αδέλφια.