Dałeś im całą swoją miłość, nauczyłeś ich, jak być dojrzałymi, wykształconymi, autonomicznymi ludźmi... ale twoje dzieci dorosły i relacje, co jest logiczne, zmieniły się. To właśnie na tym etapie mogą pojawić się tarcia z powodu różnych kryteriów, ponieważ postrzegają cię jako kogoś inwazyjnego, kto ingeruje w ich życie... a to może prowadzić do gorących kłótni. W dzisiejszym artykule,mówimy o konflikty między rodzicami a dorosłymi dziećmi .

Pomimo faktu, że czasami konflikty rodzinne mogą być związane z dysfunkcyjną i problematyczną dynamiką rodziny, według psychologa D. Walsha, zdrowe relacje nie charakteryzują się brakiem konfliktu, ale skutecznym zarządzaniem nim.

Konflikt w pigułce

Zanim przejdziemy do tematu konfliktów rodzinnych, nakreślmy pokrótce rodzaje konfliktów omawianych w psychologii:

• Konflikt intrapsychiczny Jest to konflikt typu "lista">
• Otwarty, wyraźny i elastyczny konstruktywny konflikt Zajmuje się ograniczonymi tematami w ograniczonym czasie, zajmuje się aspektami merytorycznymi, nie eskaluje i jest rozwiązywany, ponieważ można go omówić.
• Przewlekły, sztywny i ukryty konflikt utrudniający pracę Nie jest on ograniczony, dotyczy poziomu relacji, wykracza poza eskalację i pozostaje nierozwiązany, ponieważ nie pozwala na wymianę przydatnych informacji.

Konflikty rodzinne

System rodzinny rośnie i rozwija się poprzez to, co autor Scabini, opierając się na wcześniejszych teoriach, nazywa "listą">

Dynamika rodziny składa się z momentów zmian i rozwoju, które mogą również wynikać z sytuacji konfliktu i starcia. Jakie są najczęstsze przyczyny konfliktów między rodzicami a dorosłymi dziećmi?

Konflikty rodzinne: gdy rodzice i dzieci mają trudne relacje

W relacjach rodzinnych normalne jest, że od czasu do czasu pojawiają się konflikty (relacje matka-córka, konflikty między dorosłym rodzeństwem, autorytarni rodzice z młodymi dorosłymi często powodują więcej niż jedną kłótnię). W rzeczywistości trudności mogą pojawić się od dzieciństwa; nie jest konieczne osiągnięcie wieku dojrzewania lub dorosłości, aby pojawiły się spory. W dzieciństwie spory mogą się pojawićKonflikty rodzinne spowodowane zazdrością między rodzeństwem lub pojawieniem się dziecka, dziecko z zespołem cesarza lub zaburzeniem opozycyjno-buntowniczym, a następnie jest to związane z typowymi konfliktami okresu dojrzewania, etapem, w którym nierzadko słyszy się, jak ludzie mówią, że nie są sami:

• "Są dzieci, które nie szanują swoich rodziców".
• "Są dzieci, które nienawidzą swoich rodziców".
• "Są niewdzięczne dzieci.
• "Są zbuntowane i źle wychowane dzieci".
• "Mam problematyczne dziecko.

Ale, Co z konfliktami rodzinnymi między rodzicami a dorosłymi dziećmi? Może być tak, że oderwanie się od rodziców jest problematyczne i czasami nie dochodzi do skutku (pomyśl o dorosłych dzieciach, które nadal mieszkają z rodzicami) lub że ludzie wyjeżdżają, aby żyć z dala od swojej rodziny, niektórzy wybierają ekspatriację jako formę emocjonalnego zerwania.

Kiedy dzieci stają się dorosłe, ich wybory życiowe mogą odbiegać od wyborów rodziców i mogą skończyć się kłótnią z nimi nawet w wieku 40 lat. Spory z rodzicami w takich przypadkach mogą mieć kilka przyczyn, którym przyjrzymy się teraz bardziej szczegółowo.

Konflikty między rodzicami a dorosłymi dziećmi: możliwe przyczyny

The Najczęstsze czynniki, które mogą prowadzić do konfliktu między rodzicami a dorosłymi dziećmi, mogą być różnego rodzaju Jak już wspomniano, jedną z przyczyn może być trudność lub strach przed opuszczeniem domu rodzicielskiego z różnych powodów:

• Strach przed pozostawieniem rodziców samych.
• Brak niezbędnych środków finansowych.
• Niewystarczająca niezależność emocjonalna rodziców.

W celu pogłębienia przyczyny trudnych relacji między rodzicami a dziećmi Spróbujmy postawić się na miejscu rodziców, a następnie na miejscu dzieci.

Terapia poprawia relacje rodzinne

‍ Konflikty rodzinne: punkt widzenia rodziców

W niektórych przypadkach konflikt relacyjny może być wywołany przez postrzeganą obojętność dzieci wobec rodziców. Dzieci wydają się być niezainteresowane i zdystansowane. Innym razem, gdy dorosłe dzieci okłamują lub lekceważą swoich rodziców, rodzice zastanawiają się, dlaczego są tak źli i obawiają się, że nie spełniają oczekiwań.

To właśnie w takich sytuacjach pojawia się uczucie frustracji, smutku, rozczarowania... W takich sytuacjach należy starać się nie obrażać ani nie umniejszać dorosłych dzieci, nie wpadać w napady złości i starać się radzić sobie z konfliktami rodzinnymi w konstruktywny i asertywny sposób.

W innych przypadkach dominującą emocją rodziców jest niepokój, co prowadzi ich do bycia natrętnymi i lękliwymi: rodzice, którzy nie zostawiają swoich dzieci w spokoju lub traktują je tak, jak robili to w dzieciństwie.

Ale dlaczego dzieci źle reagują na swoich rodziców lub wycofują się?

Konflikty rodzinne: punkt widzenia dzieci

Gniew dzieci wobec rodziców może wynikać z różnych powodów, np. bycia postrzeganym jako czarna owca rodziny lub jako "trudne" dorosłe dzieci. Konflikt między rodzicami a dorosłymi dziećmi może mieć również charakter pokoleniowy, ponieważ nie podzielają oni stylu życia i osobistych wyborów.

Zgodnie z zeznaniami dzieci, które odczuwają emocje takie jak pogarda lub złość wobec swoich rodziców, często spotykamy się z przekonaniem o posiadaniu narcystycznych lub "toksycznych" rodziców, którzy przyczyniają się do zepsucia relacji.

Zanim udzielę ci kilku porad na temat jak rozwiązywać konflikty rodzinne między rodzicami a dorosłymi dziećmi W następnej sekcji przyjrzyjmy się, jakie mogą być konsekwencje konfliktu między obiema stronami.

Konsekwencje konfliktu między rodzicami a dorosłymi dziećmi

Napięcia między rodzicami a dziećmi mają konsekwencje dla całej rodziny, również w zakresie zdrowia psychicznego. Rodzice często mają wrażenie, że to ich dzieci dążą do konfrontacji, podczas gdy dzieci myślą odwrotnie i czują się atakowane bez powodu.

Niestety, gdy napięcia nie są rozwiązywane, pojawia się rodzaj efektu domina: gdy relacja rodzicielska nieumyślnie podsyca nowe źródła napięć, są one odbierane przez dzieci, które z kolei gromadzą je, generując nowe konfrontacje. Bez odpowiednich środków zaradczych to błędne koło może być bardzo trudne do przerwania.

W dorosłym życiu nierozwiązane konflikty mogą prowadzić do powielania, nawet nieświadomie, pewnej dynamiki rodzinnej. Konsekwencje negatywnych relacji z rodzicami mogą być źródłem trudności w innych relacjach, które objawiają się (np. problemami w związku).

Takie trudności często znajdują również odzwierciedlenie w obrazie samego siebie. Jeśli na przykład dana osoba miała trudne relacje z rodzicami, może doświadczyć załamania poczucia własnej wartości w wieku dorosłym.

Problematyczna relacja matka-dziecko lub ojciec-dziecko może mieć konsekwencje nie tylko dla dzieci, ale także dla rodziców, którzy mogą mieć poczucie bezradności i porażki, gdy czują, że ich dzieci mogą wymknąć się spod ich kontroli, co prowadzi do ciągłych kłótni.

Konflikty rodzinne: od konfrontacji do spotkania

Dla konstruktywne zarządzanie konfliktami rodzinnymi W grę muszą wchodzić zasoby osobiste, rodzinne i społeczne.

Zasoby rodzinne często obejmują:

• Stosowanie jasnego, otwartego i elastycznego stylu komunikacji.
• Zdolność adaptacji, która predysponuje rodzinę jako całość do potrzeby zmian.
• Spójność, która ułatwia "listę">
• Dialog i słuchanie.
• Otwartość na wszelkiego rodzaju różnice.
• Zdolność do powstrzymywania się od osądzania.
• Zdolność do wybaczania.

Osiągnięcie tego celu może jednak nie być takie łatwe, dlatego wizyta u psychologa może pomóc w rozpoznaniu przyczyn konfliktu i rozwinięciu umiejętności dialogu, które pomogą go przezwyciężyć.

Oprócz mediacji w konfliktach rodzinnych, np. w przypadku separacji lub rozwodu, psycholog z doświadczeniem w dynamice rodziny może zapewnić np:

• Dla dorosłych dzieci: narzędzia do poprawy relacji z rodzicami.
• Dla rodziców: pomoc w zrozumieniu, jak odciąć się od swoich dzieci.
• Narzędzia do leczenia przypadków zerwania więzi między rodzicami i dziećmi.

W rodzinie mogą występować bardzo niepokojące sytuacje, które wymagają pomocy z zewnątrz, aby zapobiec złemu samopoczuciu zaangażowanych członków. Dzięki terapii rodzinnej indywidualność rodziny może się wyłonić i przynieść ze sobą większą świadomość potrzeb i granic.

Podczas tego spotkania, poprzez ćwiczenie empatii, każdy członek rodziny będzie mógł dzielić się emocjami i uczuciami oraz wspólnie budować nową harmonię rodzinną.