De aandachtstekortstoornis en hyperactiviteit ( ADHD ) is een mentale stoornis die combineert problemen van impulsiviteit, hyperactiviteit en concentratieproblemen op een hardnekkige manier.

Volwassenen met deze stoornis hebben vaak te maken met problemen bij het aangaan van sociale relaties, problemen met het gevoel van eigenwaarde, negatieve prestaties op school of op het werk, naast andere conflicten die ertoe kunnen leiden dat ze hun welzijn in de weg staan .

Als algemene regel geldt dat de symptomen van aandachtstekortstoornis zich niet voor het eerst manifesteren op volwassen leeftijd, maar tijdens de kindertijd. Sommige mensen krijgen echter pas op volwassen leeftijd de diagnose, zodat de ADHD kan gebeuren onopgemerkt tijdens kindertijd en adolescentie .

Dit betekent echter niet dat de symptomen duidelijker zijn op volwassen leeftijd. In feite zijn ze meestal duidelijker tijdens de kindertijd. In veel gevallen van ADHD bij volwassenen kan de hyperactiviteit afnemen, waardoor de stoornis minder duidelijk is. De symptomen van ADHD bij volwassenen kunnen duidelijker zijn tijdens de kindertijd. rusteloosheid, impulsiviteit en moeite concentreren kunnen zich in beide stadia op dezelfde manier manifesteren.

Hoewel er geen genezing bestaat voor deze mentale stoornis, is de behandeling voor kinderen en volwassenen gericht op de vermindering van de ernst van de symptomen Dit wordt bereikt door door psychotherapie gebruik van niet-stimulerende psychotrope medicijnen en, indien beschikbaar, behandeling voor andere onderliggende geestelijke gezondheidsproblemen.

Symptomen van aandachtstekortstoornis

De ernst van de symptomen Het aantal mensen met de aandoening kan van persoon tot persoon sterk verschillen en factoren zoals leeftijd spelen ook een rol. Daarom zijn ze bij sommige mensen minder zichtbaar naarmate ze ouder worden .

De symptomen die het meest voorkomen bij volwassenen:

• bezorgdheid;
• moeite met opletten;
• impulsiviteit.

Hoewel het gemakkelijk te identificeren lijkt, veel gevallen van ADHD worden niet gediagnosticeerd Mensen met Niet-gediagnosticeerde ADHD Ze kunnen denken dat problemen met het prioriteren van taken of concentreren een natuurlijk onderdeel van zichzelf zijn, waardoor ze gewend raken aan het vergeten van belangrijke sociale evenementen of vergaderingen en het missen van deadlines.

Aan de andere kant kunnen problemen met het omgaan met hun impulsen hun dagelijks leven negatief beïnvloeden. Alledaagse activiteiten zoals in de rij staan of in de file rijden kunnen leiden tot woedeaanvallen, frustratie of drastische stemmingswisselingen De belangrijkste symptomen zijn:

• Moeite met het uitvoeren en voltooien van taken.
• Boos temperament.
• Problemen om met stress om te gaan.
• Slechte planning.
• Rusteloosheid of overdreven actie.
• Onvermogen om te multitasken.
• Slechte tijdmanagementvaardigheden.
• Moeite met het stellen van prioriteiten en desorganisatie van activiteiten.

Therapie geeft je handvatten om je psychologisch welzijn te verbeteren

Verschil tussen ADHD en atypisch gedrag

Het kan zijn dat je jezelf terugziet in sommige van deze symptomen, maar dit hoeft niet te betekenen dat je ADHD hebt. De kans is groot dat als deze symptomen plotseling of tijdelijk optreden, je de stoornis niet hebt.

De diagnose van aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) vindt alleen plaats in zaken wanneer er voldoende bewijs is om dat de symptomen persistentie en voldoende ernst met betrekking tot het dagelijks leven negatief beïnvloeden Specialisten moeten ze tot in de kindertijd opsporen om de aandoening correct te kunnen diagnosticeren.

Het is moeilijk om een diagnose te stellen op volwassen leeftijd, omdat sommige symptomen erg lijken op aandoeningen zoals stemmings- of angststoornissen. Het komt zelfs vaak voor dat volwassenen met ADHD ook aan andere stoornissen lijden, zoals angst of depressie.

Oorzaken van ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder)

Vandaag de dag is de oorzaak van deze mentale stoornis niet met zekerheid bekend, maar er zijn wel een aantal factoren geïdentificeerd factoren die de ontwikkeling ervan kunnen beïnvloeden De meest prominente hiervan is de genetica Er wordt aangenomen dat het kan een erfelijke aandoening zijn .

Ook bepaalde omgevingsfactoren tijdens de kindertijd kunnen hiermee verband houden. Er wordt met name verondersteld dat de hoge blootstelling aan lood tijdens de kindertijd.

Daarnaast kunnen sommige ontwikkelingsproblemen die het centrale zenuwstelsel tijdens de zwangerschap aantasten ook ADHD veroorzaken. Bij moeders die bijvoorbeeld verslavende middelen hebben gebruikt tijdens de zwangerschap, kunnen de effecten van drugs ADHD veroorzaken:

• Verhoogd risico dat kinderen aan de aandoening lijden.
• Vroeggeboorte.

Als je een van de symptomen herkent, in die mate dat ze je dagelijks leven bemoeilijken, kan het helpen om naar een psycholoog te gaan. Bij Buencoco is het eerste cognitieve consult gratis, probeer je het?