Onlara tüm sevginizi verdiniz, olgun, eğitimli, özerk insanlar olmalarını öğrettiniz... ancak çocuklarınız büyüdü ve mantıklı olduğu gibi ilişki değişti. Bu aşamada farklı kriterler nedeniyle sürtüşmeler ortaya çıkabilir, çünkü sizi hayatlarına müdahale eden istilacı biri olarak görürler... ve bu hararetli tartışmalara yol açabilir. Bugünkü yazımızda,hakkında konuşuyoruz ebeveynler ve yetişkin çocuklar arasındaki çatışmalar .

Buna rağmen bazen ai̇le çatişmalari Psikolog D. Walsh'a göre, sağlıklı ilişkiler çatışmanın olmamasıyla değil, çatışmanın etkili bir şekilde yönetilmesiyle karakterize edilir.

Kısaca çatışma

Aile içi çatışmalar konusuna girmeden önce, psikolojide tartışılan çatışma türlerini kısaca özetleyelim:

• İntrapsişik çatışma Bu bir "liste"> çatışmasıdır;
• Açık, net ve esnek yapıcı çatışma Sınırlı zamanda sınırlı konularla ilgilenir, içerik yönleriyle ilgilenir, tırmanmaz ve tartışılabildiği için çözülür.
• Kronik, katı ve gizli engelleyici çatışma Sınırlandırılmamıştır, ilişkinin seviyesiyle ilgilidir, tırmanmayı aşar ve yararlı bilgi alışverişine izin vermediği için çözülmeden kalır.

Aile çatışmaları

Aile sistemi, yazar Scabini'nin daha önceki teorileri temel alarak "liste" olarak adlandırdığı yolla büyür ve gelişir;

Aile dinamikleri, çatışma ve uyuşmazlık durumlarından da kaynaklanabilen değişim ve büyüme anlarından oluşur. Ebeveynler ve yetişkin çocuklar arasındaki çatışmaların en yaygın nedenleri nelerdir?

Aile çatışmaları: ebeveynler ve çocuklar arasında zor bir ilişki olduğunda

Aile ilişkilerinde zaman zaman çatışmaların ortaya çıkması normaldir (anne-kız ilişkileri, yetişkin kardeşler arasındaki çatışmalar, genç yetişkinlerle otoriter ebeveynler genellikle birden fazla tartışmaya yol açar). Aslında, zorluklar çocukluktan itibaren ortaya çıkabilir; anlaşmazlıkların ortaya çıkması için ergenliğe veya yetişkinliğe ulaşmak gerekli değildir. Çocukluk döneminde anlaşmazlıklar ortaya çıkabilirKardeşler arasındaki kıskançlık veya bir bebeğin dünyaya gelmesi nedeniyle yaşanan aile çatışmaları, imparator sendromu veya karşıt olma bozukluğu olan bir çocuk ve daha sonra bu, insanların yalnız olmadıklarını söylediklerini duymanın nadir olmadığı bir aşama olan ergenlik döneminin tipik çatışmalarıyla bağlantılıdır:

• "Ebeveynlerine saygı göstermeyen çocuklar var".
• "Ebeveynlerinden nefret eden çocuklar var".
• "Nankör çocuklar var.
• "Asi ve terbiyesiz çocuklar var".
• "Problemli bir çocuğum var.

Ama, ebeveynler ve yeti̇şki̇n çocuklar arasindaki̇ ai̇le çatişmalari ne olacak? Ebeveynlerden ayrılma sorunlu olabilir ve bazen gerçekleşmeyebilir (ebeveynleriyle yaşamaya devam eden yetişkin çocukları düşünün) veya insanlar ailelerinden açıkça uzakta yaşamaya giderler, bazıları gurbeti duygusal bir kopuş biçimi olarak seçer.

Çocuklar yetişkin olduklarında, yaşam tercihleri ebeveynlerininkinden farklı olabilir ve 40 yaşında bile onlarla kavga edebilirler. Bu durumlarda ebeveynlerle yaşanan anlaşmazlıkların, şimdi daha ayrıntılı olarak inceleyeceğimiz çeşitli nedenleri olabilir.

Ebeveynler ve yetişkin çocuklar arasındaki çatışmalar: olası nedenler

Bu Ebeveynler ve yetişkin çocuklar arasında çatışmaya yol açabilecek en yaygın faktörler çeşitli türlerde olabilir Daha önce de belirtildiği gibi, nedenlerden biri, çeşitli nedenlerle ebeveyn evinden ayrılmanın zorluğu veya korkusu olabilir:

• Ebeveynleri yalnız bırakma korkusu.
• Gerekli finansal kaynaklara sahip olmamak.
• Ebeveynlerin yetersiz duygusal bağımsızlığı.

Derinleştirmek için ebeveynler ve çocuklar arasindaki̇ sorunlu i̇li̇şki̇ni̇n nedenleri̇ Kendimizi önce ebeveynlerin sonra da çocukların yerine koymaya çalışalım.

Terapi aile ilişkilerini geliştirir

‍ Aile içi çatışmalar: ebeveynlerin bakış açısı

Bazı durumlarda, ilişkisel çatışma çocukların ebeveynlerine karşı algıladıkları ilgisizlikle tetiklenebilir. Çocuklar ilgisiz ve mesafeli görünürler. Diğer zamanlarda, yetişkin çocuklar ebeveynlerine yalan söylediklerinde veya onları küçümsediklerinde, ebeveynler neden bu kadar kızgın olduklarını merak eder ve beklentileri karşılayamadıklarından korkarlar.

Bu gibi durumlarda hayal kırıklığı, üzüntü, hayal kırıklığı... Bu gibi durumlarda yetişkin çocukları kırmamaya veya küçümsememeye çalışmak, öfke nöbetlerine kapılmamak ve aile içi çatışmalarla yapıcı ve iddialı bir şekilde başa çıkmaya çalışmak gerekir.

Diğer durumlarda, ebeveynlerin baskın duygusu kaygıdır ve bu onları müdahaleci ve endişeli olmaya yönlendirir: çocuklarını yalnız bırakmayan veya onlara çocukluklarında olduğu gibi davranan ebeveynler.

Peki çocuklar neden ebeveynlerine kötü tepki veriyor ya da geri çekiliyor?

Aile içi çatışmalar: çocukların bakış açısı

Çocukların ebeveynlerine yönelik öfkesi, ailenin yüz karası veya 'zor' yetişkin çocuklar olarak görülmek gibi çeşitli nedenlerden kaynaklanabilir. Ebeveynler ve yetişkin çocuklar arasındaki çatışma, yaşam tarzlarını ve kişisel tercihlerini paylaşmadıkları için kuşak çatışması niteliğinde de olabilir.

Ebeveynlerine karşı aşağılama veya öfke gibi duygular hisseden çocukların tanıklıklarına göre, ilişkilerin bozulmasına katkıda bulunan narsist veya "toksik" ebeveynlere sahip oldukları inancına sıklıkla rastlıyoruz.

Size bazı tavsiyelerde bulunmadan önce ebeveynler ve yetişkin çocuklar arasındaki aile çatışmaları nasıl çözülür Bir sonraki bölümde, iki taraf arasındaki çatışmalı ilişkilerin sonuçlarının neler olabileceğine bakalım.

Ebeveynler ve yetişkin çocuklar arasındaki çatışmanın sonuçları

Ebeveynler ve çocuklar arasındaki gerginlikler, ruh sağlığı açısından da tüm aile için sonuçlar doğurur. Ebeveynler genellikle yüzleşmek isteyenin çocukları olduğu izlenimine kapılırken, çocuklar bunun tam tersini düşünür ve sebepsiz yere saldırıya uğradıklarını hissederler.

Ne yazık ki, gerginlikler çözülmediğinde, bir tür domino etkisi ortaya çıkar: ebeveyn ilişkisi istemeden yeni gerginlik kaynaklarını beslediğinde, bunlar çocuklar tarafından alınır ve yeni çatışmalar yaratmak için biriktirilir. Yeterli karşı önlemler alınmazsa, bu kısır döngüyü kırmak çok zor olabilir.

Yetişkinlerde, çözülmemiş çatışmalar, bilinçsizce de olsa belirli aile dinamiklerinin yeniden üretilmesine yol açabilir. Ebeveynlerle olumsuz bir ilişkinin sonuçları, diğer ilişkilerde kendini gösteren zorlukların kaynağı olabilir (örneğin ilişki sorunları).

Bu tür zorluklar genellikle benlik imajına da yansır. Örneğin, kişinin ebeveynleriyle sorunlu ilişkileri olmuşsa, yetişkinlikte benlik saygısında bir çöküş yaşayabilir.

Sorunlu bir anne-çocuk veya baba-çocuk ilişkisi sadece çocuklar için değil, aynı zamanda çocuklarının kontrollerinden çıkabileceğini hissettiklerinde çaresizlik ve başarısızlık duygusu hissedebilen ve sürekli kavgaya yol açan ebeveynler için de sonuçlar doğurabilir.

Aile çatışmaları: yüzleşmeden karşılaşmaya

İçin aile içi çatışmaları yapıcı bir şekilde yönetmek kişisel, ailevi ve sosyal kaynaklar devreye sokulmalıdır.

Aile kaynakları genellikle şunları içerir:

• Açık, net ve esnek bir iletişim tarzının kullanılması.
• Aileyi bir bütün olarak değişim ihtiyacına yatkın hale getiren uyum yeteneği.
• "Liste "yi kolaylaştıran uyum>
• Diyalog ve dinleme.
• Her türlü farklılığa açıklık.
• Yargıda bulunmama becerisi.
• Affetme yeteneği.

Ancak bunu başarmak o kadar kolay olmayabilir, bu nedenle bir psikoloğa gitmek çatışmanın altında yatan nedenleri tanımaya ve bunun üstesinden gelmeye hizmet eden diyalog becerilerini geliştirmeye yardımcı olabilir.

Aile içi çatışmalarda, örneğin ayrılık veya boşanma durumlarında arabuluculuğa ek olarak, aile dinamikleri konusunda deneyimli bir psikolog örneğin şunları sağlayabilir:

• Yetişkin çocuklara: ebeveynleriyle ilişkilerini geliştirecek araçlar.
• Ebeveynler için: Çocuklarından nasıl kopacaklarını anlamalarına yardımcı olmak.
• Ebeveynler ve çocuklar arasındaki kopuklukları iyileştirmek için araçlar.

Ailede, ilgili üyelerin kendilerini iyi hissetmelerini önlemek için dışarıdan yardım gerektiren çok sıkıntılı durumlar olabilir. Aile terapisi ile ailenin bireysellikleri ortaya çıkabilir ve beraberinde ihtiyaçlar ve sınırlar konusunda daha fazla farkındalık getirebilir.

Bu toplantıda, empati egzersizi yoluyla, ailenin her bir üyesi duygu ve hislerini paylaşabilecek ve birlikte yeni bir aile uyumu inşa edebilecektir.