Je hebt ze al je liefde gegeven, je hebt ze geleerd om volwassen, goed opgeleide, autonome mensen te zijn... maar je kinderen zijn opgegroeid en de relatie is, zoals logisch is, veranderd. In dit stadium kan er wrijving ontstaan vanwege verschillende criteria, omdat ze je zien als iemand die zich met hun leven bemoeit... en dat kan leiden tot verhitte ruzies. In het artikel van vandaag,we hebben het over conflicten tussen ouders en volwassen kinderen .

Ondanks het feit dat de familieconflicten Volgens psycholoog D. Walsh worden gezonde relaties ook niet gekenmerkt door de afwezigheid van conflicten, maar door het effectieve beheer ervan.

Het conflict in een notendop

Laten we, voordat we ingaan op het onderwerp familieconflicten, eerst een kort overzicht geven van de soorten conflicten die in de psychologie worden besproken:

• Intrapsychisch conflict Dit is een "lijst"> conflict;
• Open, expliciet en flexibel constructief conflict Het behandelt beperkte onderwerpen in beperkte tijd, het behandelt inhoudelijke aspecten, het escaleert niet en het wordt opgelost omdat het besproken kan worden.
• Chronisch, star en verborgen obstructief conflict Het is niet afgebakend, het betreft het niveau van de relatie, het overstijgt de escalatie en blijft onopgelost omdat het geen uitwisseling van nuttige informatie toelaat.

Familieconflicten

Het familiesysteem groeit en ontwikkelt zich door wat de auteur Scabini, voortbouwend op eerdere theorieën, een "lijst"> noemt;

Familiedynamiek bestaat uit momenten van verandering en groei die ook kunnen voortkomen uit conflictsituaties en botsingen. Wat zijn de meest voorkomende oorzaken van conflicten tussen ouders en volwassen kinderen?

Familieconflicten: wanneer ouders en kinderen een moeilijke relatie hebben

In familierelaties is het normaal dat er van tijd tot tijd botsingen ontstaan (moeder-dochterrelaties, conflicten tussen volwassen broers en zussen, autoritaire ouders met jongvolwassenen geven vaak aanleiding tot meer dan één ruzie). In feite kunnen moeilijkheden al ontstaan vanaf de kindertijd; het is niet nodig om de adolescentie of volwassenheid te bereiken om geschillen te laten ontstaan. Tijdens de kindertijd kunnen geschillen ontstaanfamilieconflicten als gevolg van jaloezie tussen broers en zussen of de komst van een baby, een kind met het keizersyndroom of een oppositionele defiantiestoornis, en dan wordt dit gekoppeld aan de typische conflicten van de adolescentie, een fase waarin het niet ongewoon is om mensen te horen zeggen dat ze niet alleen zijn:

• "Er zijn kinderen die hun ouders niet respecteren".
• "Er zijn kinderen die hun ouders haten".
• "Er zijn ondankbare kinderen.
• "Er zijn opstandige en ongemanierde kinderen".
• "Ik heb een probleemkind.

Maar, Hoe zit het met familieconflicten tussen ouders en volwassen kinderen? Het kan zijn dat het losmaken van ouders problematisch is en soms niet gebeurt (denk aan volwassen kinderen die bij hun ouders blijven wonen) of dat mensen nadrukkelijk ver van hun familie gaan wonen, sommigen kiezen voor expatriatie als een vorm van emotionele breuk.

Wanneer kinderen volwassen worden, kunnen hun levenskeuzes afwijken van die van hun ouders en kunnen ze zelfs op 40-jarige leeftijd nog ruzie met hen krijgen. Geschillen met ouders kunnen in deze gevallen verschillende oorzaken hebben, die we nu in meer detail zullen bekijken.

Conflicten tussen ouders en volwassen kinderen: mogelijke oorzaken

De De meest voorkomende factoren die kunnen leiden tot conflicten tussen ouders en volwassen kinderen kunnen van verschillende aard zijn Zoals eerder gezegd, kan een van de oorzaken zijn dat het om verschillende redenen moeilijk of angstig is om het ouderlijk huis te verlaten:

• Angst om ouders alleen te laten.
• Niet over de nodige financiële middelen beschikken.
• Onvoldoende emotionele onafhankelijkheid van ouders.

Om de redenen voor een moeizame relatie tussen ouders en kinderen Laten we proberen ons in de plaats van de ouders te stellen en vervolgens in de plaats van de kinderen.

Therapie verbetert familierelaties

‍ Familieconflicten: het standpunt van de ouders

In sommige gevallen kan een relationeel conflict worden uitgelokt door de onverschilligheid van kinderen tegenover hun ouders. Kinderen lijken ongeïnteresseerd en afstandelijk. Op andere momenten, wanneer volwassen kinderen tegen hun ouders liegen of hun ouders kleineren, vragen ouders zich af waarom ze zo boos zijn en vrezen ze dat ze niet aan de verwachtingen voldoen.

Het is bij deze gelegenheden dat gevoelens van frustratie, verdriet, teleurstelling... Bij deze gelegenheden is het nodig om te proberen volwassen kinderen niet te beledigen of te kleineren, niet in woede-uitbarstingen te vervallen en te proberen op een constructieve en assertieve manier om te gaan met familieconflicten.

In andere gevallen is de overheersende emotie van de ouders angst en dit leidt ertoe dat ze opdringerig en bezorgd zijn: ouders die hun kinderen niet met rust laten of hen behandelen zoals ze deden in hun kindertijd.

Maar waarom reageren kinderen slecht op hun ouders of trekken ze zich terug?

Familieconflicten: het standpunt van de kinderen

Kinderen kunnen om verschillende redenen boos zijn op hun ouders, bijvoorbeeld omdat ze worden gezien als het zwarte schaap van de familie of als 'lastige' volwassen kinderen. Conflicten tussen ouders en volwassen kinderen kunnen ook generatiegebonden zijn, omdat ze hun levensstijl en persoonlijke keuzes niet delen.

Volgens getuigenissen van kinderen die emoties zoals minachting of woede voelen tegenover hun ouders, geloven we vaak dat ze narcistische of "toxische" ouders hebben die bijdragen aan verzuurde relaties.

Voordat ik je advies geef over hoe familieconflicten tussen ouders en volwassen kinderen op te lossen Laten we in de volgende paragraaf eens kijken wat de gevolgen kunnen zijn van conflicterende relaties tussen de twee partijen.

Gevolgen van conflicten tussen ouders en volwassen kinderen

Spanningen tussen ouders en kinderen hebben gevolgen voor het hele gezin, ook in termen van geestelijke gezondheid. Ouders hebben vaak de indruk dat het hun kinderen zijn die de confrontatie zoeken, terwijl kinderen het tegenovergestelde denken en zich zonder reden aangevallen voelen.

Wanneer spanningen niet worden opgelost, treedt er helaas een soort domino-effect op: wanneer de ouderlijke relatie onbedoeld nieuwe bronnen van spanning voedt, worden deze opgepikt door de kinderen die ze op hun beurt opstapelen om nieuwe confrontaties te genereren. Zonder adequate tegenmaatregelen kan deze vicieuze cirkel heel moeilijk te doorbreken zijn.

Onopgeloste conflicten kunnen bij volwassenen leiden tot het reproduceren, zelfs onbewust, van bepaalde familiedynamieken. De gevolgen van een negatieve relatie met ouders kunnen de oorsprong zijn van moeilijkheden in andere relaties die zich manifesteren (bijv. met relatieproblemen).

Dergelijke moeilijkheden komen vaak ook tot uiting in het zelfbeeld. Als de persoon bijvoorbeeld een moeilijke relatie met zijn ouders heeft gehad, kan hij of zij op volwassen leeftijd een ineenstorting van het zelfbeeld ervaren.

Een problematische moeder-kind- of vader-kindrelatie kan niet alleen gevolgen hebben voor de kinderen, maar ook voor de ouders, die een gevoel van hulpeloosheid en mislukking kunnen voelen wanneer ze het gevoel hebben dat hun kinderen uit hun macht kunnen raken, wat leidt tot voortdurende gevechten.

Familieconflicten: van confrontatie naar ontmoeting

Voor constructief omgaan met familieconflicten Persoonlijke, familiale en sociale hulpbronnen moeten worden aangesproken.

Hulpbronnen voor gezinnen zijn vaak

• Het gebruik van een duidelijke, open en flexibele communicatiestijl.
• Aanpassingsvermogen dat de familie als geheel in staat stelt om te veranderen.
• De cohesie die de "lijst">
• Dialoog en luisteren.
• Openheid voor verschillen van welke aard dan ook.
• Vermogen om geen oordeel te vellen.
• Vermogen om te vergeven.

Daarom kan een bezoek aan een psycholoog helpen om de onderliggende oorzaken van het conflict te herkennen en de dialoogvaardigheden te ontwikkelen om het conflict te overwinnen.

Naast bemiddeling bij familieconflicten, bijvoorbeeld bij scheiding of echtscheiding, kan een psycholoog met ervaring in familiedynamiek bijvoorbeeld zorgen voor:

• Voor volwassen kinderen: hulpmiddelen om de relatie met hun ouders te verbeteren.
• Voor ouders: hen helpen begrijpen hoe ze zich kunnen losmaken van hun kinderen.
• Hulpmiddelen om die gevallen van breuk tussen ouders en kinderen te helen.

Er kunnen zich zeer schrijnende situaties voordoen in het gezin, waarbij hulp van buitenaf nodig is om te voorkomen dat de betrokken leden zich onwel voelen. Met gezinstherapie kunnen de eigenheden van het gezin naar voren komen en een groter bewustzijn van behoeften en grenzen met zich meebrengen.

In deze ontmoeting zal elk lid van de familie, door het oefenen van empathie, in staat zijn om emoties en gevoelens te delen en samen een nieuwe familieharmonie op te bouwen.